ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

Αλ. Βεργώνης: Ο μαθηματικός και διεθνής, με τις μικρές Εθνικές ομάδες, ποδοσφαιριστής της ΒΕΡΟΙΑΣ

Από τη σειρά "Ανθρώποι της Πόλης" που φιλοξενείται στην εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ" δεν μπορούσε να απουσιάζει το ποδόσφαιρο. Άλλωστε, όταν γίνεται αυτή η συνέντευξη ζούμε τις μέρες του Μουντιάλ και οι ελληνικές ομάδες ξεκινάνε την προετοιμασία τους για την καινούργια περίοδο.

Μαζί μας ο Αλέξανδρος Βεργώνης, ο ποδοσφαιριστής της “Βέροιας” που, με το δικό του γκολ στον τελευταίο αγώνα, κράτησε την ομάδα της πόλης μας στην κορυφαία κατηγορία.

Το ποδόσφαιρο έχει σχέση με την τέχνη, ξεκινάμε με μια απρόβλεπτη ερώτηση;

Και βέβαια έχει σχέση. Με την έννοια ότι πρέπει να συνδυάσεις διανοητικές και σωματικές ικανότητες, αλλά να παίζεις και με ψυχή. Να τα έχεις όλα σε αρμονία. Και βέβαια ο αυτοσχεδιασμός, η έμπνευση, είναι κατά την γνώμη μου στοιχεία ενός ολοκληρωμένου ποδοσφαιριστή.

Οπωσδήποτε το ταλέντο είναι και θέμα γονιδίων, ιδίως όταν μιλάμε για πολύ υψηλό επίπεδο, όπως για τον Μέσι και το Ρονάλτο. Βέβαια για τις επιτυχίες δεν φτάνουν μόνο αυτά, χρειάζεται και πολύ δουλειά. Γι’ αυτό λένε ότι στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί...(γέλια).

Πού έχεις παίξει, σε ποιες ομάδες;

Έχω παίξει στην Καλαμαριά, στον Ολυμπιακό Βόλου, στη Λάρισα, στη Ρόδο και στους Λύκους (Καλοχωρίου), όπου πήγα δανεικός.

Πού πέρασες πιο ωραία κι έπαιξες το καλύτερο ποδόσφαιρο;

Βασικά νομίζω ότι η χρονιά που πέρασε ήταν η καλύτερη για μένα. Ιδιαίτερα με το γκολ που πέτυχα στο τέλος και σωθήκαμε. Να αγωνίζεσαι με την ομάδα της πόλης σου και να έχεις επιτυχίες, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα.

Πέρυσι δεν αγωνίστηκες όλη τη χρονιά γιατί είχες και προβλήματα τραυματισμών;

Ναι προερχόμουν και από τραυματισμό και ταλαιπωρήθηκα αρκετά. Η μισή χρονιά πήγε χαμένη και μετά έπρεπε να με εμπιστευθούν και πάλι. Με γνώριζαν κι από παλιά, αλλά πρέπει κάθε φορά να ξανακερδίζεις την εμπιστοσύνη και του προπονητή και των συμπαικτών.

Στη Ρόδο πέρασες ωραία;

Ναι, πέρασα καλά, είναι πολύ όμορφο μέρος. Είχα και μια γεμάτη ποδοσφαιρική χρονιά, αλλά μου έτυχε το άσχημο τελείωμα, γιατί είχα τραυματιστεί μια αγωνιστική πριν το τέλος και μου έμεινε κάπως κι αυτή η εμπειρία.

Ο Μουρίνιο, είπε για έναν ποδοσφαιριστή ότι αυτός ποτέ δεν θ’ αφήσει το συμπαίκτη του στον αγώνα αβοήθητο. Είναι θέμα χαρακτήρα να είσαι καλός ποδοσφαιριστής;

Αυτό σίγουρα πρέπει να το εμπνέει ο προπονητής της ομάδας. Είναι το πιο σημαντικό στοιχείο αν θέλεις να θεμελιώσεις μια ομάδα. Να καταφέρεις, δηλαδή, να βάλεις το σύνολο πάνω απ’ το άτομο, το ομαδικό συμφέρον πάνω από το ατομικό. 

Ο Μουρίνιο άλλωστε είναι ειδικός σ’ αυτά τα θέματα κι αυτά τον έχουν καθιερώσει σαν ένα απ’ τους μεγαλύτερους προπονητές του κόσμου. Γιατί ο καλός προπονητής πρέπει να είναι και καλός ψυχολόγος, να ξέρει να διαχειρισθεί τις σχέσεις μεταξύ των παικτών και την ιδιαιτερότητα του κάθε παίκτη, ώστε να μπορεί να βγάλει τον καλό εαυτό του. Γι’ αυτό πιστεύω ότι έχει σημασία ο προπονητής να γνωρίζει ξένες γλώσσες ώστε να μιλά στην γλώσσα του στον κάθε παίκτη.

Πώς ξεκίνησες το ποδόσφαιρο;

Θυμάμαι ήταν ένα βροχερό πρωινό Πέμπτης, που αντί να πάω στο μάθημα αγγλικών, πήγα στην προπόνηση, χωρίς να ξέρουν τίποτα οι γονείς μου. Μάλιστα, όταν το έμαθαν, με κατσάδιασαν, αλλά τελικά μ’ άφησαν να συνεχίσω.

Ο δε αδερφός μου, που είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος, έπαιζε χάντμπολ. Ήταν μάλιστα παίκτης της ΓΕΒ, του ΠΑΟΚ και του Φίλιππου. Ήθελε να με τραβήξει κι εμένα σ’ αυτό το άθλημα, αλλά οι περισσότεροι συμμαθητές μου πήγαιναν στην Ακαδημία Ποδοσφαίρου της Βέροιας όπου ήταν προπονητής ο Σάκης ο Σίμπος, ο ποδοσφαιρικός μου πατέρας, που είναι και καλός προπονητής αλλά και καλός παιδαγωγός.

Τι λέγανε για τον αθλητισμό οι γονείς σου;

Ο πατέρας μου δεν εμπόδισε, ούτε εμένα, ούτε τον αδερφό μου ν’ ασχοληθούμε με τον αθλητισμό, όμως ήθελε να είμαστε πρώτα σωστοί στα μαθήματα, στις σπουδές μας. Βέβαια κι αυτός από μικρός έκανε αθλητισμό. Ήταν κωπηλάτης και μάλιστα κέρδισε διακρίσεις. Ξαφνικά όμως στα είκοσί του χρόνια σταμάτησε λόγω εργασίας κι αργότερα, όταν εγκαταστάθηκε στη Βέροια, περίπου 28 χρονών, ασχολήθηκε με το βόλεϊ. Η μητέρα μου ήταν πιο διστακτική, όμως κι αυτή δεν μου στάθηκε εμπόδιο σ’ αυτό που αγαπούσα.

Ποια είναι η καταγωγή των γονιών σου;

Ο πατέρας μου είναι απ’ την Σάμο κι η μητέρα μου απ’ τη Βέροια. Κι εγώ εδώ γεννήθηκα, πήγα σχολείο και μετά σπούδασα Μαθηματικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη.

Στα δεκαέξι μου όταν πήρα μεταγραφή και πήγα να παίξω στην Καλαμαριά έδωσα την υπόσχεση στους γονείς μου να τελειώσω το λύκειο και να σπουδάσω. Έτσι την τελευταία τάξη του λυκείου την έκανα στην Καλαμαριά και μετά πήγα στο Πανεπιστήμιο.

Τα Μαθηματικά πώς τα διάλεξες;

Είχα κλίση από μικρός στα μαθηματικά και πάντα μου άρεσε αυτή η επιστήμη. Βέβαια στη σχολή με συμπαραστάθηκε κι η μνηστή μου, η οποία σπούδαζε κι αυτή εκεί και με βοηθούσε με σημειώσεις και συμβουλές, μια κι εγώ δεν είχα αρκετό χρόνο για να παρακολουθώ τα μαθήματα.

Άλλοι επιστήμονες υπάρχουν στην ομάδα;

Σήμερα όχι. Κατά καιρούς υπήρχαν, αλλά σήμερα δεν έχουμε κανέναν άλλο.

Βεροιώτες έχει άλλους η ομάδα;

Είναι ο Καλτσάς. που, από ό,τι ξέρω, προσπαθούν να τον πουλήσουν, αλλά μέχρι στιγμής είναι ακόμα στην ομάδα και υπάρχουν και κάποιοι μικρότεροι, όπως ο Ντόγος  κι ο Μελικιώτης, που προέρχονται απ’ την Ακαδημία.

Πρόλαβες να πας διακοπές; Πότε ξεκινάει η νέα περίοδος;

Ναι προλάβαμε. Εμείς πάντα πηγαίνουμε διακοπές νωρίς, τον Ιούνιο. Αύριο (4 Ιουλίου) ξεκινάμε  στις οκτώ η ώρα το πρωί τη νέα περίοδο.

Η μνηστή σου πώς βλέπει τη δουλειά σου, της αρέσει;

Της αρέσει και θέλει να έρχεται στο γήπεδο. Εγώ βέβαια δεν την ενθαρρύνω σ’ αυτό, γιατί ακούγονται πολλά σε κάθε αγώνα.

Η Αντριάνα είναι για μένα σπουδαίο στήριγμα και μου προσφέρει ηρεμία μετά την ένταση των προπονήσεων και των αγώνων. Και σ’ όλες τις αποφάσεις μου παίζει σπουδαίο ρόλο.   

Και στις αποφάσεις για την καριέρα σου;

Συζητώ πρωτίστως με την οικογένεια μου και τους κοντινούς μου ανθρώπους. Ωστόσο γι’ αυτό το θέμα έχω και κάποιον εξειδικευμένο συνεργάτη που με συμβουλεύει από τότε που ήμουν 17 χρονών.

Πότε ένοιωσες ότι θέλεις το ποδόσφαιρο να γίνει το επάγγελμά σου; ό,τι αυτό θέλεις να κάνεις στη ζωή σου.

Η κλήση μου, 15 χρονών, στην Εθνική Ομάδα Παίδων, όπως και η συμμετοχή μου σε πανευρωπαϊκό τουρνουά με την Εθνική Παίδων πάλι, πιστεύω με οδήγησαν σ’ αυτό το δρόμο. Αυτή η πρόσκληση μ’ έκανε κι εμένα να πιστέψω ακόμη περισσότερο στις δυνάμεις μου.

Και πώς ήρθε αυτή η πρόσκληση στην Εθνική Παίδων;

Με παρακολουθούσαν οι scouter της ΕΠΟ καθώς και ο προπονητής της Εθνικής Παίδων ο κ. Σημαιοφορίδης, κυρίως στους αγώνες με τη μικτή Ημαθίας. Είχαμε καλή πορεία και καταφέραμε να φτάσουμε δύο χρονιές στον τελικό της Ελλάδος. Έτσι με ξεχώρισαν και με κάλεσαν.

Σε ποιά θέση παίζεις;

Είμαι μέσος. Αμυντικό χαφ το λένε στην ορολογία του ποδοσφαίρου. Ο ρόλος είναι πολυσύνθετος. Πρέπει και να δημιουργείς και να μαρκάρεις. Είναι το νούμερο 6 στο γήπεδο, για να σας δώσω να καταλάβετε.

Στην Εθνική Ελλάδος ποιος είναι ο αντίστοιχος παίκτης;

Ο Κατσουράνης, ο Μανιάτης, αυτοί κυρίως.

Αλλά βάζεις και γκολ. Έχεις και ύψος που σ’ ευκολύνει να σκοράρεις.

Ναι και ιδιαίτερα σε στημένες φάσεις. Στην Β` Εθνική είχα σημειώσει πέντε τέρματα. Πέρσι ένα.

Ένα αλλά πολύτιμο...!

Ναι, έτσι όπως διαμορφώθηκαν οι συνθήκες. με αυτό το γκολ κρατηθήκαμε στην Super League.

Με ποια ομάδα ξεκίνησες την ποδοσφαιρική σου καριέρα;

Η πρώτη μου επαγγελματική εμφάνιση, που μάλιστα συνοδεύθηκε και με γκολ, ήταν ο αγώνας ανάμεσα στον Ποσειδώνα Ν. Πόρων και στην Καλαμαριά. Ήταν ο τελευταίος αγώνας της περιόδου 2001-2002 και πέτυχα και το πρώτο γκολ. Πήρα πολύ μεγάλη χαρά.

Στην Καλαμαριά πώς βρέθηκες;

Με παρακολούθησαν άνθρωποι της ομάδας σε αγώνες της Εθνικής Παίδων και με πήραν στον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Στη συνέχεια πήγα στον Ολυμπιακό Βόλου στη Β` Εθνική, μετά στη Λάρισα ενάμιση χρόνο στην Α` Εθνική και στη συνέχεια στη Ρόδο στη Β` Εθνική.

Εξασφαλίζεις σήμερα την επιβίωση μ’ αυτή τη δουλειά;

Σαν ποδοσφαιριστής της Super League, την άμεση επιβίωση την εξασφαλίζεις, αλλά για το μέλλον υπάρχει αβεβαιότητα γιατί η διάρκεια που μπορείς να αγωνίζεσαι είναι περιορισμένη. Στις μικρότερες κατηγορίες υπάρχουν αρκετά οικονομικά προβλήματα και νομίζω ότι είναι ένα θέμα που πρέπει να διευθετηθεί  άμεσα από τους αρμόδιους φορείς.

Πόσα χρόνια παίζεις επαγγελματικά ποδόσφαιρο; Προετοιμάζεις κάτι για το μέλλον;

Θέλω να ασχοληθώ με το αντικείμενο που σπούδασα. Βέβαια ακόμα είμαι σε πρώιμο στάδιο και το ποδόσφαιρο δεν νομίζω ότι θα σταματήσω ποτέ να το αγαπάω. Συνολικά παίζω 13 χρόνια.

Μετά από 13 χρόνια, μετανιώνεις για την επιλογή σου ή θα έκανες το ίδιο αν ξεκινούσες από την αρχή;

Οι τραυματισμοί πολλές φορές με έφερναν απογοήτευση, αλλά υπάρχουν και οι τόσο έντονα θετικές στιγμές που με κάνουν να σκέφτομαι ότι και ν’ άρχιζα πάλι απ’ την αρχή, πάλι αυτό θα έκανα.

Κάτι που μου αρέσει επίσης πολύ, αλλά δεν κατάφερα να ασχοληθώ πιο συστηματικά, είναι η μουσική. Μικρός μάθαινα αρμόνιο και τώρα ασχολούμαι με την κιθάρα, σε ερασιτεχνικό επίπεδο βέβαια.

Μιλάς ξένες γλώσσες;

Ναι μιλάω αγγλικά και λίγα ισπανικά. Τα ισπανικά βέβαια τώρα πρέπει να τα φρεσκάρω γιατί ο νέος προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής της “Βέροιας” είναι Ισπανοί.

Σε σχέση με πέρυσι πώς βλέπεις την ομάδα φέτος;

Έχει ενδιαφέρον το ισπανικό μοντέλο που δημιουργείται στην ομάδα και πιστεύω πως θα αλλάξει την αγωνιστική εικόνα της. Σημαντικό είναι όλοι να βοηθήσουμε τους νέους προπονητές και ποδοσφαιριστές, που προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες, να νιώσουν άνετα ώστε να μπορέσουν έτσι να προσφέρουν.

Πιστεύεις ότι βοηθάει έναν ποδοσφαιριστή να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, είτε από τον χώρο της επιστήμης, είτε της τέχνης;

Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο κάθε ποδοσφαιριστής να έχει ένα σφαιρικό επίπεδο γνώσεων για να είναι ολοκληρωμένος και ως παίκτης και ως άνθρωπος, κάτι που το απαιτούν πλέον και οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Το ποδόσφαιρο βασίζεται σήμερα περισσότερο στην τακτική κι ο ποδοσφαιριστής  πρέπει να είναι σκεπτόμενος.

Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι το μόνο προσόν που χρειάζεται σ’ ένα ποδοσφαιριστή είναι η δύναμη και το πάθος;

Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής πρέπει πάντα να βρίσκει τα κατάλληλα κίνητρα ώστε να είναι 100% αποφασισμένος και παθιασμένος. Ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό προσόν που χρειάζεται. Κάθε ποδοσφαιριστής αξιολογείται, εκτός απ’ τη δύναμη, με βάση την ταχύτητα, την ταχύτητα σκέψης και αντίδρασης, την επαφή με τη μπάλα, την εκτελεστική του ικανότητα κ.ά.. Είναι πιο σύνθετο απ’ ό,τι φαίνεται.

H “Βέροια” ανταποκρίνεται σ’ αυτό που θέλεις από μια ομάδα; Ποια είναι αυτά που σου αρέσουν και ποια θα ήθελες να αλλάξουν;

Αν δεν συνέβαινε αυτό δεν θα βρισκόμουν εδώ. Ωστόσο στόχος της ομάδας κάθε χρόνο πρέπει να είναι η βελτίωση κι η εξέλιξή της. Αυτό που μου αρέσει και πρέπει να διατηρηθεί, είναι οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ όλων όσων ασχολούνται με την ομάδα.

Επιθυμία όλων είναι η ομάδα να επιτύχει την παραμονή στην κατηγορία το συντομότερο δυνατό και όχι την ύστατη στιγμή, όπως την περσινή χρονιά και να παίζει παράλληλα και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό απαιτείται όλοι, παράγοντες προπονητές και ποδοσφαιριστές, να είναι αφοσιωμένοι στο ρόλο τους απ’ την πρώτη κιόλας μέρα της προετοιμασίας.

Οι Βεροιώτες αγαπάνε την ομάδα τους;

Ναι βλέπω ότι η υποδοχή των φιλάθλων είναι καλή κι ιδιαίτερα στους κρίσιμους αγώνες, και τους ευχαριστούμε..

Είναι στο χέρι της ομάδας τη νέα σεζόν να προσφέρει ελκυστικότερο θέαμα ώστε το γήπεδο να είναι γεμάτο κάθε Κυριακή.

Στο δρόμο σε αναγνωρίζουν σαν ποδοσφαιριστή της ομάδας;

Ιδιαίτερα μετά το πολύτιμο γκολ της τελευταίας αγωνιστικής, υπάρχει τέτοια ανταπόκριση. Υπάρχουν βέβαια κι οι φίλοι κι οι παλιοί συμμαθητές μου που με υποστηρίζουν. Φοίτησα στο 4ο Γυμνάσιο και Λύκειο και πολλοί συμμαθητές μου είναι απ’ την πρώτη στιγμή δίπλα μου.

Στη “Βέροια” ήρθες σε μεγάλη ηλικία. Είχες άλλες καλύτερες επιλογές;

Ήθελα να έρθω και πάντα υπήρχε ενδιαφέρον, αλλά την τελευταία στιγμή κάπου σκάλωνε η συνεννόηση. Στα 25 μου χρόνια όμως, έγινε πραγματικότητα.

Η εικόνα που επικρατεί για τους ποδοσφαιριστές είναι ότι βγάζουν πολλά χρήματα, έχουν ωραίες γυναίκες κι η ζωή τους είναι ιδανική. Ισχύει αυτό;

Όχι βέβαια, είναι ένας μύθος, ιδιαίτερα σχετικά με τα ποσά που αμείβονται οι ποδοσφαιριστές. Υπάρχει μια τεχνητή διόγκωση, κυρίως απ’ τα ΜΜΕ, που δεν ανταποκρίνεται συνήθως στην πραγματικότητα, όμως πολλές φορές αυτό καλλιεργείται κι απ’ τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. 

Οι ποδοσφαιριστές είναι απλοί άνθρωποι και δεν διαφέρουν πολύ από άλλους αντίστοιχους επαγγελματίες, ιδίως στο επίπεδο μιας επαρχιακής ομάδας όπως είναι η “Βέροια”. Κι απ’ την άλλη ζουν μονίμως σε πίεση, γιατί υπάρχει πάντα η δοκιμασία, η κρίση, ακόμα και στις προπονήσεις.

Όλα αυτά τα χρόνια υπέπεσαν στην αντίληψή σου, περίεργες ή παράνομες κινήσεις;

Ακούγονται πολλά, αλλά από πρώτο χέρι δεν μου έχει τύχει κάτι, για να μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα. Η διαφθορά, πιστεύω, είναι πρόβλημα σ’ όλη την κοινωνία.

Πώς σου φάνηκε η Εθνική στη Βραζιλία;

Ήταν η πρώτη φορά που χαιρόμουν να βλέπω την Εθνική να παίζει μπάλα. Ακόμα και το 2004 που πήραμε το Ευρωπαϊκό, δεν ευχαριστήθηκα τόσο το ποδόσφαιρο της Εθνικής. Γι’ αυτό και μου έμεινε μια πίκρα που δεν προχωρήσαμε. Αξίζουν συγχαρητήρια όλοι, οι παίκτες κι ο προπονητής.

Είναι σαν να άλλαξε η ποδοσφαιρική ταυτότητα της ομάδας, το πώς αναπτύσσει το παιχνίδι της, οι αρκετές τελικές προσπάθειες, οι γρήγορες μεταβιβάσεις.

Μετά το 2004 αποκτήσαμε πλέον τον αέρα και την ιδιοσυγκρασία του νικητή, κάτι που δεν το είχαμε παλιότερα.

Ποιόν θεωρείς πιο πολύτιμο παίκτη;

Αυτός που με εντυπωσίασε στο Μουντιάλ ήταν ο Χολέμπας. Επίσης πολύ θετική παρουσία είχε ο Παπασταθόπουλος ο οποίος πιστεύω θα είναι και ο νέος ηγέτης της Εθνικής..

Με κάποιους από τους παίκτες της εθνικής ήσουν ποτέ μαζί;

Ναι Ήμουν με τον Αλέξανδρο Τζιόλη, το Βασίλη Τοροσίδη και τον Ορέστη Καρνέζη στην Εθνική Παίδων και Νέων.

Τι θα έλεγες σήμερα στα νέα παιδιά που ξεκινούν να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο;

Όσο μπορώ να τους συμβουλεύσω βέβαια, γιατί κι εγώ νοιώθω ακόμα ότι είμαι σε φάση μάθησης, αυτό που θα τους προέτρεπα να κάνουν, είναι να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια σφαιρική προσωπικότητα και να μην περιοριστούν, με τη στενή έννοια του όρου, μόνο στο ποδόσφαιρο.

Θα τους ενθάρρυνα ν’ ασχοληθούν, γιατί πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο και με τη νέα γενιά υπάρχει μεγαλύτερη ελπίδα να προοδεύσει το άθλημα.

Το κλίμα με τους συμπαίκτες στην ομάδα είναι καλό; Υπάρχει ομοψυχία; ποιους εκτιμάς περισσότερο;

Βέβαια και υπάρχει κι είναι γεγονός ότι το καλό κλίμα στ’ αποδυτήρια έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη του στόχου στην περασμένη σεζόν. Χωρίς αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει μια ομάδα.

Με όλους τους συμπαίκτες μου έχω καλή σχέση, αλλά προσωπικά ξεχωρίζω το Νίκο Γεωργιάδη που ήταν κι ο αρχηγός. Είναι πολύ καλό παιδί κι ευθύς χαρακτήρας. Από τους προηγούμενους τον Καπία το Στέφανο, που ήμασταν και συγκάτοικοι στην Καλαμαριά και παραμένουμε φίλοι.

Πόσες ώρες κάνεις προπόνηση;

2-3 ώρες την μέρα και στην προετοιμασία τις διπλές. Κάνω και κάποιες επιπλέον ατομικές προπονήσεις. Πρέπει να τις κάνω, αν σέβομαι τη δουλειά μου και θέλω να προχωρήσω.

Από τις τοπικές εφημερίδες είσαι ευχαριστημένος;

Η αλήθεια είναι ότι, ιδιαίτερα την προηγούμενη περίοδο λόγω των τραυματισμών μου, όλοι με συμπαραστάθηκαν. Δημοσιογράφοι και παράγοντες με υποστήριξαν και με βοήθησαν να επανέλθω.

Τι λες για τους “Ανθρώπους της Πόλης”;

Μου αρέσει να διαβάζω τη στήλη γιατί με φέρνει πιο κοντά και γνωρίζω καλύτερα τους ανθρώπους που ζουν εδώ μαζί μου.

Και μου δίνει την όμορφη ευκαιρία να φέρω κι εγώ τους ποδοσφαιριστές και το ποδόσφαιρο πιο κοντά στους συμπολίτες μου.

Στους γονείς σου τι θέλεις να πεις;

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον τρόπο που μεγάλωσαν κι εμένα αλλά και τον αδερφό μου. Τώρα ήρθε ο καιρός να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους.

Πώς βλέπεις τη Βέροια. Τι θα ζητούσες από τον καινούργιο Δήμαρχο;

Την ανακατασκευή και συντήρηση των αθλητικών χώρων, όπως το ΕΑΚ, το γήπεδο της Εληάς κ.ά. Έτσι θα  δώσει η πόλη μας ένα επιπλέον κίνητρο στους νέους αλλά και στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους ν’ ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Τι σε χαρακτηρίζει; Ποιοί είναι οι στόχοι σου;

Περισσότερο νομίζω ότι είναι οι μικροί καθημερινοί στόχοι που μου δίνουν χαρά και ικανοποίηση, όπως είναι μια δημιουργική προπόνηση, μια καλή προσπάθεια σ’ έναν αγώνα...  Εμένα αυτά με γεμίζουν περισσότερο, παρά οι μακρινοί στόχοι. Θέλω να μένω προσγειωμένος κι αυτές τις στιγμές τις χαίρομαι περισσότερο.

Αλέξανδρε πιστεύεις στο Θεό;

Βέβαια. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι παντού σε κάθε ύπαρξη, σε κάθε πνοή. Δεν θα ήθελα να το βάλω σε καλούπια.

Σαν ποδοσφαιριστής πάντα έχω το νου μου στο Θεό. Κάθε φορά πριν τον αγώνα  προσεύχομαι να με κρατήσει υγιή.

Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές είναι θρήσκοι. Είτε είναι χριστιανοί, είτε ανήκουν σε άλλα δόγματα. Για παράδειγμα ο Μπεν, που θα φάει κρέας μόνο αν προηγουμένως έχει διαβαστεί απ’ τους ιερείς της πατρίδας του.. Κατάγεται από ένα νησί κοντά στην Μαδαγασκάρη και πέρυσι ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας μας.

Π. Τροχόπουλος, Α. Νένος, Ι. Γιάνναρης