Ντουμίτρου: Ο... Μπαλοτέλι των φτωχών!

Θυμάται πως, ως άλλος Ζλάταν, έμαθε μπάλα στα σοκάκια μιας σουηδικής γειτονιάς και μία από τις πιο παλιές φωτογραφίες που έχει είναι ανά χείρας του μπαμπά σε ένα φορτηγό πλοίο με λιβεριανή σημαία, όταν ο μπαμπάς υιοθετήθηκε επαγγελματικά ως τεχνικός εργαστηρίου στην Τοσκάνη. Στα 12 του τα «λαγωνικά» της Εμπολι τον τσίμπησαν μέσα από τα χέρια της Φιορεντίνα και ο Νικολάο Μανουέλ  Ντουμίτρου Καρντόσο σιγά σιγά χτίζει τον μύθο του επόμενου μεγάλου ταλέντου των «ατζούρι». Χρονιές με 20+ γκολ, ανδρικό κορμί από έφηβος, εντυπωσιακός διασκελισμός, έμφυτη αίσθηση της ντρίμπλας. Κάποιοι τολμούν να τον συγκρίνουν με τον Τιερί Ανρί....

Στο τουρνουά του Βιαρέτζιο παρελαύνει κάθε χρόνο η «νουβέλ βαγκ» του ιταλικού ποδοσφαίρου. Εκείνη τη χρονιά το μεγάλο όνομα είναι ο «ζογκλέρ» Στεφάν Ελ-Σααραουί που ακόμα παίζει στην Τζένοα. Υπάρχει όμως κάποιος που αμφισβητεί τα πρωτεία του. Γκολ με την Ιντερ, τη Φιορεντίνα και την Παλέρμο, εκπληκτικές εμφανίσεις, μα ήττα στον τελικό με τους «γκριφόνι». Ωστόσο, έχει προλάβει να κλέψει την καρδιά του chief scout της Νάπολι, Λεονάρντο Μαντοβάνι, που στην έκθεσή του γράφει δύο λέξεις: «Πάρτε τον». Είναι ήδη βασικό στέλεχος της εθνικής Νέων της Ιταλίας, κάνει ντεμπούτο στη Σέριε Β και πέφτει σε εποχή που έχει ξεσπάσει η «Μπαλοτελι-μανία». Σε αυτόν κολλάνε την ετικέτα του «επόμενου Μάριο». Μόλις με δύο επαγγελματικά ματς στην πλάτη, μα με αμέτρητα γαλόνια σε τουρνουά συνομηλίκων του, πάει στη Νάπολι στις 31 Αυγούστου του 2010, σε μία ομάδα που έχει μπροστά Καβάνι, Λαβέτσι, Ντένις, Κουαλιαρέλα και Λουκαρέλι. Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν ότι οι «παρτονοπέι» κέρδισαν τη μάχη για τον «επόμενο Τιερί Ανρί». Είναι 18 ετών και το μέλλον δείχνει να είναι όλο δικό του...

Η περιέργεια γύρω από το πρόσωπό του κοχλάζει στη Νάπολη σαν τον Βεζούβιο. Ο κόσμος αδημονεί να δει τον νέο Μπαλοτέλι. Ο Ματσάρι θέλει να τον ρίξει σιγά-σιγά στα βαθιά, βάζοντάς τον ως αλλαγή σε ματς που όλα έχουν πάει στραβά. Τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά για την εύθραυστη παιδική ψυχολογία του και θυμάται κάθε λεπτομέρεια: «Τα πάντα ξεκίνησαν στο δεύτερο μου ματς, απέναντι στη Μίλαν. Χάναμε. Μου δίνουν την μπάλα, πάω να περάσω τον αμυντικό, με κόβει. Ακούω συμπαίκτη μου να λέει: "Για το Θεό Ντούμι! Κάνε τα απλά!". Στην επόμενη φάση δίνω πίσω στον Αρόνικα, με βρίζει και να μου τη δίνει πίσω. Συνέχιζα να παίζω φοβισμένα. Αν έκανα σουτ ή ντρίμπλα φοβόμουν μήπως έλεγαν ότι θέλω να κάνω τον ήρωα. Αν έδινα την μπάλα πίσω, με έλεγαν... κότα. Δεν το έλεγαν, αλλά το καταλάβαινα. Μετά τα τρία πρώτα ματς χωρίς γκολ, το κοινό άρχισε να δυσανασχετεί. Μίλησα με τον Ματσάρι και μου είπε να παραμείνω ταπεινός. Σε μία προπόνηση όταν αντί να σουτάρω, έδωσα πάσα, άκουσα τον Λουκαρέλι να μου λέει: "Τέλειωσε τη φάση! Τι επιθετικός είσαι;". Λίγο αργότερα ο Καμπανιάρο με προσέβαλε που δεν του γύρισα την μπάλα. Ενιωσα πως ό,τι έκανα ήταν λάθος. Κάθισα σε μία γωνιά στο δωμάτιό μου και άρχισα να κλαίω. Στο τέλος της χρονιάς, μετά από 9 παιχνίδια χωρίς γκολ, ζήτησα να επιστρέψω στην Εμπολι. Η Νάπολι με έκαψε»...

Θέλω να γυρίσω στα παλιά...

Τα ψυχολογικά του τραύματα είναι αγιάτρευτα: «Προτιμούσα να είμαι στον πάγκο, παρά να παίζω. Ημουν ανασφαλής. Φοβόμουν σε κάθε φάση».

Στην Εμπολι (2011-12) θυμάται πως είναι ξανά παίκτης (4 γκολ σε 25 παιχνίδια), όμως ο νέος δανεισμός στην Τερνάνα τον πάει πάλι πίσω (μόλις 15 παιχνίδια). Το οδοιπορικό του στην «άγονη γραμμή» της Σέριε Β συνεχίζεται με ενάμιση χρόνο στην Τσιταντέλα (1 γκολ σε 18 ματς) και συνεχίζεται πέρυσι μόλις με 13 παιχνίδια (μόλις δύο 90λεπτα) και δύο γκολ στη Ρετζίνα. Στα 23 του ο Νικολάο Ντουμίτρου έμοιαζε με ένα τεράστιο χαμένο στοίχημα, ένα φάντασμα εκείνου του ταλέντου που θεωρούνταν ο επόμενος Μπαλοτέλι. Ο δανεισμός του στη ΒΕΡΟΙΑ μπορεί να αποδειχθεί λυτρωτικός. Ερχόμενος από τον πάγκο (ως συνήθως τα τελευταία χρόνια) ο Ιταλός με ένα υπέροχο ακροβατικό έκανε το λυτρωτικό 3-2 απέναντι στην Ξάνθη, σε ένα γκολ που θύμισε όντως λίγο από Τιερί Ανρί. Αν ο Ντουμίτρου θυμηθεί κάτι από τα παλιά, η ΒΕΡΟΙΑ θα έχει βρει τον δικό της θησαυρό, όπως οι ανασκαφείς στην Αμφίπολη...

Πηγή: www.sportday.gr