Συνέντευξη Αντ. Μαρκούλη στην ΕφΣυν για την ΕΒΖ & το εργοστάσιο Πλατέος

Ασχολούμενος σε βάθος με την υπόθεση διάσωσης της ΕΒΖ, είναι απαραίτητο να εξηγηθεί αρχικά τι προέβλεπε το σχέδιο εξυγίανσης και διάσωσης της ΕΒΖ.

Η συμφωνία εξυγίανσης υπογράφηκε μεταξύ της ΕΒΖ και της Τράπεζας Πειραιώς ΑΕ (ειδικής διαδόχου της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος) στις 26/3/2019. Το κύριο σημείο της συμφωνίας ήταν η επαναλειτουργία της Βιομηχανίας εντός τριών ετών από την ημερομηνία επικύρωσης της συμφωνίας από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, δηλαδή από το 2020. Υποτίθεται ότι τα δύο πρώτα έτη από την επικύρωση της συμφωνίας θα αναδιοργανωνόταν η τευτλοπαραγωγή. Το επιχειρηματικό σχέδιο προέβλεπε την επανέναρξη της παραγωγής ζάχαρης στο τρίτο οικονομικό έτος, με καλλιέργεια 60.000 στρεμμάτων, παραγωγή 360.000 τόνων ζαχαρότευτλων και εξαγωγή 46,8 χιλιάδων τόνων ζάχαρης, αλλά και πρόσληψη 51 μονίμων και 101 εποχικών εργαζομένων. Βέβαια δεν προβλέφθηκε ως διαλυτική αίρεση της συμφωνίας η μη επαναλειτουργία της ΕΒΖ, η οποία δεν ξέρουμε τελικά αν αποτέλεσε ποτέ πραγματικό στόχο των συμβαλλόμενων στη συμφωνία εξυγίανσης.

Η εξυγίανση της ΕΒΖ θα επιτυγχανόταν μέσω της μεταβίβασης της επιχείρησης σε οκτώ εταιρείες ειδικού σκοπού (SPVs) συμφερόντων της Τράπεζας Πειραιώς ΑΕ, οι οποίες κατά τον χρόνο υπογραφής της συμφωνίας εξυγίανσης δεν είχαν ακόμη συσταθεί. Έναντι απομείωσης της απαίτησης της Τράπεζας Πειραιώς, περιουσιακά στοιχεία της ΕΒΖ θα μεταβιβάζονταν στις εταιρείες ειδικού σκοπού. Το ίδιο θα συνέβαινε και με τον εξοπλισμό.

Έτσι, στο SPV1 θα μεταβιβάζονταν λειτουργικά εργοστάσια στο Πλατύ Ημαθίας και στη Λάρισα. Μέσω αυτών των εταιρειών θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις συνέχισης της εμπορικής και παραγωγικής δραστηριότητας της επιχείρησης. Το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών θα αποτελούταν κυρίως από απαιτήσεις της Τράπεζας Πειραιώς από την ΕΒΖ ως εισφορά σε είδος. Ρητή αναφορά γινόταν και στις εργασιακές σχέσεις, οι οποίες δεν μεταβιβάστηκαν στις εταιρείες ειδικού σκοπού. Η συμφωνία εξυγίανσης επικυρώθηκε τελικά από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.

Να σημειωθεί ότι γενικότερα ο στόχος της διαδικασίας εξυγίανσης είναι η επαναλειτουργία της επιχείρησης με σκοπό την επανένταξή της στην παραγωγική διαδικασία. Δεν αποτελεί στόχο η ρευστοποίηση του ενεργητικού της επιχείρησης ούτε απλώς η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών, όπως αντίθετα συμβαίνει κατά μείζονα λόγο στην πτώχευση. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για μια εκκαθαριστική διαδικασία, για «ξεπούλημα».

Από όσα είστε σε θέση να γνωρίζετε, τι από τα παραπάνω έχει γίνει μέχρι σήμερα;

Έχουν συσταθεί εταιρείες ειδικού σκοπού, στις οποίες γίνεται η μεταβίβαση του ενεργητικού της ΕΒΖ. Το SPV1, στο οποίο σύμφωνα με το σχέδιο εξυγίανσης θα γινόταν η μεταβίβαση των εργοστασίων Πλατέος και Λάρισας, συστάθηκε υπό την επωνυμία «ALEVA ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» στις 20/12/2022. Επίσης, η ΕΒΖ εκμίσθωσε τα εργοστάσια Πλατέος και Σερρών στην Συνεταιριστική Τράπεζα Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία με τη σειρά της υπεκμίσθωσε (ως είχε δικαίωμα, βάσει της σύμβασης μίσθωσης) τα συγκεκριμένα εργοστάσια μαζί με εξοπλισμό στην εταιρία Royal Sugar ΑΒΕΕ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της οποίας είναι ο Χρήστος Καραθανάσης. Αυτό που δεν έχει γίνει, όμως, μέχρι σήμερα είναι αφενός η αναδιοργάνωση της τευτλοπαραγωγής, αφετέρου η επαναφορά της ΕΒΖ σε παραγωγική λειτουργία. Συνολικά η διαδικασία της εξυγίανσης δεν έχει προχωρήσει.

Τώρα όμως κινείται έρευνα σχετικά με την απογύμνωση του εργοστασίου Πλατέος από τον εξοπλισμό του. Είναι αυτό αρκετό;

Όπως ανέδειξε η εφημερίδα σας («Εφ.Συν.» 2/2/2023, «Πικρές αποκαλύψεις για το πλιάτσικο στο εργοστάσιο ζάχαρης Ημαθίας») -και είναι ορατό από τις φωτογραφίες που αποκαλύπτουν την καταστροφή- έγινε καταγραφή στο εργοστάσιο Πλατέος από τη Δίωξη Οργανωμένου Εγκλήματος, όπου, σύμφωνα με το δημοσίευμά σας, διαπιστώθηκε από παριστάμενους πρώην εργαζομένους της ΕΒΖ ότι έλειπαν τα ¾ του εξοπλισμού του εργοστασίου. Πρόκειται για σοβαρότατη παραβίαση τόσο της συμφωνίας εξυγίανσης όσο και της απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, που επικύρωσε τη συμφωνία εξυγίανσης, καθώς και των όρων της σύμβασης μίσθωσης. Βέβαια, όλα αυτά έχουν και ποινικές διαστάσεις για τις οποίες θα ενεργηθούν πολύ σύντομα τα νόμιμα. Ο εξοπλισμός των εργοστασίων θα αξιοποιούνταν στην παραγωγική διαδικασία, που υποτίθεται ότι θα ξεκινούσε το τρίτο έτος μετά την επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης.

Ωστόσο, μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό να αφαιρείται εξοπλισμός από τα εργοστάσια προς άγνωστες κατευθύνσεις και με άδηλους σκοπούς. Η συμφωνία εξυγίανσης ήταν ξεκάθαρη: στο SPV1 θα μεταβιβαζόταν ένα λειτουργικό εργοστάσιο στο Πλατύ. Ούτε η διοίκηση της υπό εξυγίανση επιχείρησης ούτε ο μισθωτής ούτε ο υπομισθωτής μπορούν να μεταβάλουν το επιχειρηματικό σχέδιο, το οποίο επικυρώθηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Το εργοστάσιο στο Πλατύ πρέπει να λειτουργήσει με βάση τη συμφωνία εξυγίανσης, δεν μπορεί να αποτελέσει αποθήκη ή οτιδήποτε άλλο. Έπρεπε ήδη να έχει ξεκινήσει η παραγωγή. Αντί αυτού, ήλθε ένας δήθεν επιχειρηματίας – «σωτήρας» μαζί με τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη και έκαναν… μια τρύπα στο νερό. Όλα αυτά όμως ούτε πρέπει να ούτε θα μείνουν αναπάντητα. Η έρευνα της Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος ήταν μόνο η αρχή.