"Απάντηση" του Ολυμπιακού Νάουσας στην ανακοίνωση-καταγγελία της Ακαδημίας Βέροιας

Αναλυτικά τα όσα αναφέρει:

Με τεράστια έκπληξη και μάλιστα δυσάρεστη διαβάσαμε την «Διαμαρτυρία-καταγγελία» της ποδοσφαιρικής ομάδας Ακαδημία Βέροιας για τα τεκταινόμενα στο γήπεδο του Αγίου Νικολάου κατά τη διάρκεια του αγώνα με την ομάδα μας.

Διαβάζοντας το κείμενο, κατανοήσαμε πως ο κύριος που το υπογράφει και δη ο κύριος που κάθισε μίαν ωραίαν πρωίαν και το έγραψε, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να ήταν στο γήπεδο τη συγκεκριμένη ημέρα. Και αυτό διότι η «διαμαρτυρία» σας κύριοι μας δίνει να καταλάβουμε πως κάποιοι «άγγελοι» πήγαν σε μία «κόλαση» και τα έβαλαν με τον ίδιο τον «Διάβολο». Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ και φυσικά και δεν θα κάτσουμε να ασχοληθούμε με τα αυτονόητα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, λοιπόν, αφού εσείς το ζητήσατε.

Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, τα γκολ που μπήκαν είναι καθαρά γκολ και αυτό αποδεικνύεται εύκολα από την απόφαση του διαιτητή, σε συνεργασία με τον επόπτη του. Οπότε είναι περιττό να συζητάμε μεταξύ μας, αφού υπήρχαν εκεί διαιτητής, επόπτες και τελικά ένας σωρός από κόσμο. Στη διάθεσή σας, λοιπόν, για κάθε αμφιβολία για την επίτευξη των τερμάτων.

Πάμε στο δια ταύτα.

Αναφέρεστε στην παιδεία των ποδοσφαιριστών μας. Για να ολοκληρώσουμε την επιχειρηματολογία θα πρέπει να πάμε λίγο πίσω. Στον αγώνα του πρώτου γύρου. Και θα πάμε εκεί, διότι είναι πολύ εύκολο να διαλέγεις τα επιχειρήματα που σε συμφέρουν και να τα παρουσιάζεις με στόμφο και «χοντρά» λόγια πιστεύοντας ότι θα προκαλέσεις το γενικό συναίσθημα του κόσμου, αλλά όταν επιλέγεις αυτή την οδό, επιβάλλεται να λες τις αλήθειες.

ΟΛΕΣ.

Στο πρώτο παιχνίδι, λοιπόν, ο Ολυμπιακός Νάουσας αντιμετώπισε μία δύσκολη έδρα, γεμάτη από προσβλητικά σχόλια και μάλιστα, μαντέψτε από ποιους… ναι, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. Προσβολές, παρακινήσεις για αντιαθλητικές συμπεριφορές, βρισιές των γονέων προς τα παιδιά τους που δεν τολμούσαν να χτυπήσουν τα πόδια των αντιπάλων τους, απρεπείς λέξεις στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Η συμπεριφορά των γονέων και κάποιες φορές και των προπονητών, ήταν όχι μόνο απρεπής, αλλά και συγκλονιστικά άσχημη προς τους ποδοσφαιριστές. Αν θέλαμε αυτή τη στιγμή να γράψουμε παραδείγματα με τα λόγια τους, θα κοκκινίζαμε όλοι μαζί. Δεν θα μπούμε σε αυτήν την διαδικασία για να προκαλέσουμε το συναίσθημα των αναγνωστών, όπως και δεν μπήκαμε στη διαδικασία να διαμαρτυρηθούμε δημόσια για την κατάσταση και τις συμπεριφορές του πρώτου αγώνα. Απορήσαμε με το επίπεδο, που δεν είχε δείξει μέχρι πριν κάποια χρόνια η ομάδα της Ακαδημίας Βέροιας και φύγαμε, πιστεύοντας πως αυτή είναι η τωρινή τους κατάσταση και ας την διαχειριστούν μόνοι τους.

Και ερχόμαστε στον τελευταίο αγώνα στο γήπεδο του Αγίου Νικολάου. Από το πρώτο λεπτό, οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι την ίδια κατάσταση του πρώτου αγώνα. ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ. Με την ίδια συμπεριφορά. Με βρισιές, με άπρεπες κινήσεις προς τους ποδοσφαιριστές, με έντονη παρακίνηση προς τα παιδιά τους να «σπάσουν» τα πόδια των αντιπάλων, και με ανείπωτες λέξεις και φράσεις. Τα παιδιά ακολουθούσαν κατά πόδας τις συμβουλές των γονιών τους, και έτρεχαν να τους κάνουν τη χάρη. Το ίδιο και οι προπονητές των ποδοσφαιριστών. Οι ίδιοι οι γονείς από τις κερκίδες δεν σταμάτησαν να βρίζουν με τις χειρότερες λέξεις ποδοσφαιριστές, διαιτητές, προπονητές και φιλάθλους. Άντρες, γυναίκες και παιδιά. Παρά του ότι το σκορ τους ευνοούσε. Από τη στιγμή που το σκορ σταμάτησε να τους ευνοεί τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο έντονα. Όταν βρίσεις με χυδαίους χαρακτηρισμούς έναν ποδοσφαιριστή, του δείχνεις καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα ένα μέρος του σώματός σου συγκεκριμένο και τον προκαλείς να σε βρει μετά για να φάει ξύλο, την στιγμή που ο ποδοσφαιριστής έχει 250 σφυγμούς, πρέπει να περιμένεις μία απάντηση. Η απάντηση ήταν «με μεγάλη μου χαρά». Αυτό εσύ, το παίρνεις και το παρουσιάζεις όπως θέλεις σε μία διαμαρτυρία-κωμωδία. Αυτό θα είναι μόνο ένα παράδειγμα που παραθέτουμε, ανάμεσα στα χίλια που συνέβησαν. Και αυτό, διότι δεν θέλουμε να σπιλώσουμε άλλο τον συγκεκριμένο αγώνα, δεν είναι του χαρακτήρα μας, ως ομάδα και σύλλογος. Αλήθεια… ποιον κοροϊδεύετε?

Φυσικά και όσα διαβάσαμε στην διαμαρτυρία σας, δεν αληθεύουν. Ναι, ήταν ένας δυνατός αγώνας. Αν θέλετε να καθίσουμε να μετρήσουμε μελανιές και γδαρσίματα, να το κάνουμε. Αλλά να το κάνουμε μαζί. Δεν φύγατε εσείς από το γήπεδο με χτυπήματα και εμείς όχι. Τα ίδια χτυπήματα έχουμε. Όπως έχουν όλοι οι ποδοσφαιριστές σε όλους τους ερασιτεχνικούς αγώνες. Τι καθόμαστε και συζητάμε???

Μιλάτε για αθλητική παιδεία. Αλήθεια τώρα????

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί όταν ο γονέας του είναι σε κάθε αγώνα βρίζοντας και λοιδορώντας τους πάντες?

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί όταν αναγκάζεται να ακολουθήσει τα πρότυπα του γονέα του ο οποίος δείχνει τα γεννητικά του όργανα στους ποδοσφαιριστές της αντίπαλης ομάδας?

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί, όταν ο γονέας του του φωνάζει από τις κερκίδες «τελείωσέ τον»?

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί, όταν ο γονέας αναφέρετε σε ύβρεις από την αντίπαλη ομάδα, όταν αυτός είναι χειρότερος όλων στην ίδια κερκίδα???

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί, όταν βλέπει απέναντι τον γονέα του, να τον διατάζει τι να κάνει… ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ???

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί, όταν η ομάδα του διοικείται από τους γονείς?????

Ποια είναι η αθλητική παιδεία που διδάσκεται ένα παιδί, όταν στην ομάδα του, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τον έχουν οι γονείς και όχι οι προπονητές??

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΙΛΑΤΕ????

«Υπάρχουν στη ζωή κάποιες κρίσιμες στιγμές που θα πρέπει δημόσια, όλοι, να εγειρόμαστε στο ύψος των ευθυνών μας. Ειδικά όταν διαχειριζόμαστε καταστάσεις με 16ετείς αθλητές, φερέλπιδες ερασιτέχνες, την πολυαναμενόμενη επόμενη γενεά ποδοσφαιριστών.». Ναι, θα συμφωνήσουμε. Τι ακριβώς κάνετε εσείς γι’ αυτό???????

Ο Ολυμπιακός Νάουσας, δεν έχει να επιδείξει περιστατικά βίας.

Ο Ολυμπιακός Νάουσας, είναι γνωστός για τη συμβιβαστική του διάθεση προς κάθε αγώνα και κάθε διαφωνία.

Αυτό που περιγράψατε Κύριοι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΝΑΟΥΣΑΣ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ.

Και αυτό έχει αποδειχθεί εδώ και τόσα χρόνια. Στους αγώνες μας, στην φιλοξενία μας, στις επισκέψεις μας σε άλλους αγωνιστικούς χώρους.

Λυπούμαστε που μπήκατε στη διαδικασία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης.

Χαιρόμαστε που δεν το πετύχατε.

Ευχόμαστε την επόμενη φορά που θα αγωνιστούμε, να δούμε γονείς να χειροκροτούν τα παιδιά τους, και τα παιδιά των αντιπάλων.

Ευχόμαστε την επόμενη φορά, να υπάρχει μία διοίκηση που να μην επιτρέπει τους γονείς να καθορίζουν τον αγώνα και τις συμπεριφορές όλων σας.

Ευχόμαστε την επόμενη φορά να δούμε προπονητές, ΌΧΙ ΣΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΓΟΝΕΩΝ. Με λόγο, διδασκαλία και εκμάθηση των παιδιών στα πλαίσια την ευγενής άμιλλας.

Ευχόμαστε την επόμενη φορά, να δούμε μία ολοκληρωμένη ομάδα με ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ.

Μέχρι τότε, τίποτα απ’ όσα εννοήσατε και υπονοήσατε δεν αποδεχόμαστε. Και αυτό μπορούν να το πιστοποιήσουν όλοι όσοι ήταν εκεί. Και όχι μόνο στο συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά και σε άλλα. Είναι κρίμα για μία, ίσως, άβολη ισοπαλία, να τρέφετε τέτοιο μένος.

Ο κόσμος είδε και συνεχίζει να βλέπει.

Λυπούμαστε ειλικρινά.