Όλεγκ Προτάσοφ: Το Σοβιετικό «ΜΙΓΚ», η μεγαλύτερη μεταγραφή της «Βασίλισσας»!

Ο σπουδαίος επιθετικός, άλλοτε διεθνής με την ισχυρή Σοβιετική Ένωση, αποκτήθηκε από τη Βέροια επί προεδρίας του αείμνηστου Βασίλη Τσαμήτρου το 1996 και αγωνίστηκε δύο χρονιές, προσφέροντας σημαντική βοήθεια αλλά και αίγλη στους «κυανέρυθρους»! Λίγα χρόνια αργότερα πέρασε για ένα διάστημα και από τον πάγκο της "Βασίλισσας".

Ακολουθεί ένα αφιέρωμα του cobrasports.gr στον μεγάλο αυτόν ποδοσφαιριστή:

Όλεγκ Προτάσοφ (69 φορές Διεθνής, 29 γκολ) - Το Σοβιετικό «ΜΙΓΚ»

Ο Σοβιετικός, ουκρανικής καταγωγής, επιθετικός, Όλεγκ Προτάσοφ (Oleh Valerievitch Protasov), γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1964, στο Ντιεπροπετρόφσκ της κεντρικής Ουκρανίας. Βασικό μέλος της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης, καθ' όλη τη δεκαετία του 1980, με τα 29 γκολ του που έχει πετύχει σε διεθνές επίπεδο, είναι ο 2ος στην ιστορία της, πίσω από τον Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin). Συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1986 και του 1990, καθώς επίσης και στο Euro του 1988. Σε συλλογικό επίπεδο, ξεκινώντας από τη Ντνίπρο του Ντνιπροπερτρόφσκ, το 1987 μεταγράφηκε στη Ντιναμό Κιέβου. Κατέκτησε το σοβιετικό πρωτάθλημα 2 φορές και ονομάστηκε Καλύτερος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Σοβιετική Ένωση, το 1987. Σημείωσε 125 γκολ στο Σοβιετικό πρωτάθλημα, κάτι που τον καθιστά ως τον 8ο Καλύτερο Σκόρερ Όλων των Εποχών στην ιστορία του. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, πήρε την ευκαιρία να παίξει στο εξωτερικό και το 1990 εντάχθηκε στον Ολυμπιακό Πειραιώς. Έφυγε το 1994 για τη Γκάμπα της Οζάκα στην Ιαπωνία, για να επιστρέψει στη χώρα μας 2 χρόνια αργότερα, συνεχίζοντας στη Βέροια και τέλος στην Προοδευτική, με την οποία αποσύρθηκε το 1999.

Πρωτόπαιξε επαγγελματικά ποδόσφαιρο στην ομάδα της γενέτειράς του που αγάπησε και τον επέλεξε. Η Ντνιέπρ του άνοιξε τον δρόμο προς την καταξίωση και έμελλε να μείνει εκεί για επτά ολόκληρα χρόνια. Το 1981 θα μπει για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της ενωμένης -τότε- Σοβιετικής Ένωσης και το μπάσιμο του θα είναι εντυπωσιακό! Δεν του παίρνει πολύς καιρός για να πάρει την φανέλα με το № 9 και να «πυροβολεί» τα αντίπαλα δίχτυα. Θα παίξει συνολικά 145 παιχνίδια και θα πετύχει 95 γκολ. Ποσοστό ρεκόρ για την ομάδα, που θα του δώσει την ευκαιρία να τον μάθει όλος ο κόσμος. Ο Προτάσοφ σύντομα γίνεται μόνιμο μέλος και της Εθνικής Σοβιετικής Ένωσης, ενώ το 1989 θα κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα.

Κάποιες από τις ιστορικές ομάδες της Σοβιετικής Ένωσης είχαν ήδη αρχίσει να γλυκοκοιτάζουν τον Όλεγκ Προτάσοφ, όμως η Ντνιέπρ, κατόρθωνε να τον κρατάει στο δυναμικό της, αρνούμενη αρκετές προτάσεις. Ο κύκλος όμως είχε κλείσει. Το καλοκαίρι του 1987, ο Ουκρανός άσος αφήνει την ομάδα που ανδρώθηκε για το Κίεβο και την Ντινάμο. Έχοντας αγωνιστεί ήδη σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και έχοντας αναδειχθεί ήδη πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης, ο Προτάσοφ έβλεπε πως έρχεται μία ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία σε ένα από τα μεγάλα κλαμπ που πρωταγωνιστούσε και στην Ευρώπη. Ήταν πια ένας ώριμος ποδοσφαιριστής και θεωρούνταν πια ένας από τους κορυφαίους σέντερ-φορ στην πατρίδα του. Ήταν η ώρα για το επόμενο βήμα και μάλλον ούτε ο ίδιος δεν θα φανταζόταν ότι ο επόμενος σταθμός της καριέρας του θα τον στιγμάτιζε για ολόκληρη την ζωή του.

Χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού δεν μπορούν να πιστέψουν στην είδηση που έβλεπαν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο Όλεγκ Προτάσοφ είχε συμφωνήσει να γίνει κάτοικος Πειραιά! Το «Ελληνικό» θα «βουλιάξει» τη στιγμή της άφιξής του. Δεν είχε έρθει μάλιστα μόνος, αλλά μαζί με άλλα δύο σπουδαία ονόματα του Σοβιετικού ποδοσφαίρου, τον Γκενάντι Λιτόφτσενκο (Hennadiy Lytovchenko) αλλά και τον Γιούρι Σάβιτσεφ (Yuri Savichev). Ο Όλεγκ Προτάσοφ όμως ήταν… το κάτι διαφορετικό!

Με τη φανέλα του Ολυμπιακού, πάντως, δεν θα κατακτήσει πρωτάθλημα (πανηγύρισε το κύπελλο το 1992 και το Σούπερ Καπ την ίδια χρονιά) όπως ήθελε και όπως ενδεχομένως αρκετός κόσμος θα περίμενε. Κέρδισε, όμως, τον σεβασμό όλου του κόσμου. Σε 83 παιχνίδια με την «ερυθρόλευκη» φανέλα, πέτυχε 48 γκολ. Ίσως και ο ίδιος να περίμενε κάτι παραπάνω, όμως οι οπαδοί του Ολυμπιακού δε σταματούν να τραγουδούν το όνομα του σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι. Τελικά, μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας στη χώρα μας, αντιλαμβανόμενος ότι πρέπει να κολλήσει τα τελευταία ποδοσφαιρικά του ένσημα, δελεάζεται από τα χρήματα που του προσφέρουν στην Οσάκα της Ιαπωνίας και αναχωρεί για εκεί. Δίνοντας πάντως την υπόσχεση πρώτα στον ίδιο τον εαυτό του πως θα επιστρέψει στη χώρα μας!

Ίσως δεν μπορούσε ποτέ να σκεφτεί ότι μία τόσο λαμπρή καριέρα θα έκλεινε σε μία ομάδα όπως ο Πανελευσινιακός, όμως στην ζωή κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει. Η Βέροια πάντως ήταν αυτή που τον έφερε και πάλι στην Ελλάδα το 1996. Με την φανέλα της Βασίλισσας θα αγωνιστεί σε 62 παιχνίδια και θα πετύχει 11 γκολ. Τραγική ειρωνεία; Στο πρώτο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς (Dušan Bajević) στον πάγκο, την τελευταία αγωνιστική η Βέροια και Ολυμπιακός αγωνίζονται στο «Καραϊσκάκης». Η Βέροια, με τον Ολυμπιακό να κάνει την φιέστα του, κερδίζει 2-0 χάρη σε δύο γκολ του Όλεγκ Προτάσοφ, ο οποίος αποθεώνεται από τον κόσμο των «ερυθρόλευκων»! Ήταν σα να συμμετέχει και ο ίδιος στην γιορτή! Οι δεσμοί του με τον Ολυμπιακό άλλωστε δεν θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν. Ο Προτάσοφ συνέχισε στην ομάδα της Προοδευτικής και έκλεισε την καριέρα του στον Πανελευσινιακό. Στις αρχές της νέας χιλιετίας, μία λαμπρή καριέρα φθάνει στο τέλος της και μία άλλη, αυτή του προπονητή, έμελλε να ξεκινήσει.

Ο Όλεγκ Προτάσοφ συνδύασε το όνομα του και με την καλή εποχή της εθνικής Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν συμπαίκτες με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του Σοβιετικού ποδοσφαίρου, ενώ βρέθηκε σε τρία μεγάλα ραντεβού της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν παρών στην αποστολή της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, ενώ κάτι αντίστοιχο συνέβη και στα γήπεδα της Ιταλίας, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Το 1988 ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές της εθνικής στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, στο οποίο οι Σοβιετικοί έφθασαν μέχρι τον τελικό, όπου και έχασαν 2-0 από την Ολλανδία. Είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Σοβιετικής Ένωσης με 29 γκολ σε 68 συμμετοχές, πίσω από τον τεράστιο Όλεγκ Μπλαχίν (Oleh Blokhin). Μετράει και μία συμμετοχή με την Εθνική ομάδα της Ουκρανίας.

Αν και ο Ολυμπιακός ζούσε πια τις εξαιρετικές του εποχές, με τον Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία, το πρόβλημα με τις συχνές αλλαγές προπονητών δεν είχε εκλείψει. Μετά τον Ντούσαν Μπάγεβιτς αναζητούνταν ο καταλληλότερος και έπειτα από αρκετές αλχημείες, ο ισχυρός άνδρας της ομάδας έδινε την ευκαιρία και στον Όλεγκ Προτάσοφ, ο οποίος έκανε ουσιαστικά τα πρώτα του προπονητικά βήματα. Είχε ήδη δουλέψει στον Ολυμπιακό και τώρα του δινόταν η δυνατότητα να το κάνει σαν πρώτος προπονητής. Θα πανηγυρίσει αρκετές επιτυχίες και στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα στεφθεί πρωταθλητής, όμως δεν θα μπορέσει να μείνει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στον πάγκο, αν και η θητεία του ήταν σαφώς μεγαλύτερη από κάποιους συναδέλφους του. Τεχνικός που ερχόταν πιο κοντά στους παίκτες, μιλούσε στους περισσότερους στην μητρική τους γλώσσα και διακρινόταν για την σοβαρότητα του. Ο Ολυμπιακός του έδωσε την ευκαιρία και έτσι είχε και συνέχεια στην προπονητική. Την περίοδο 2004/05 βρέθηκε στην Κύπρο και στον πάγκο της ΑΕΛ, ενώ έπειτα κάθισε στον πάγκο της Στεάουα Βουκουρεστίου.

Ο Όλεγκ Προτάσοφ δεν μπορούσε να πει «όχι» στην πρόταση της Ντνιέπρ το 2006. Εκεί έμεινε για δύο χρόνια και η παρουσία της ομάδας ήταν ομολογουμένως καλή. Θα βρεθεί για λίγο στην Κουμπάν πριν έρθει ξανά στην Ελλάδα για να μείνει λίγο καιρό στον πάγκο του Ηρακλή. Την περίοδο 2010/11 βρέθηκε στη Ρωσία και στη Ροστόφ, έκανε ένα πέρασμα από την Αστάνα, βρέθηκε για μια περίοδο στην Δυναμό Μινσκ και στην Ρουμανία για την Άστρα Γκιοργκίου και το 2015 ήταν προπονητής στον Άρη Θεσσαλονίκης.

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Διεθνείς

Με την Σοβιετική Ένωση

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα : φιναλίστ το 1988

Συλλογικοί

Με την Dniepr Dniepropetrovsk

Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης : 1983

Με την Dynamo Kiev

Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1990

Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης : 1990

Με τον Ολυμπιακό

Κύπελλο Ελλάδος: 1992

Ως προπονητής

Με τον Ολυμπιακό

Πρωτάθλημα Ελλάδος: 2 (2002, 2003)

Με την Steaua Bucarest

Σούπερ Καπ Ρουμανίας: φιναλίστ το 2005

ΠΗΓΗ: cobrasports.gr