Κριβοκάπιτς στο kerkidasport: «Για πάντα στην καρδιά μου η ΒΕΡΟΙΑ»

Ο διεθνής Σέρβος μέσος, με σημαντική προϋπηρεσία σε Βοϊβοντίνα και Ερυθρό Αστέρα, αποκτήθηκε από τη ΒΕΡΟΙΑ το καλοκαίρι του 2007 όταν η ομάδα ανέβηκε στην Σούπερ Λίγκα και έμεινε δύο χρόνια στο ρόστερ της, αποτελώντας σίγουρα έναν από τους πιο ποιοτικούς και πολύτιμους παίκτες της.

Το kerkidasport.gr εντόπισε τον 36χρονο πλέον «Κρίβο», ο οποίος τα τελευταία χρόνια και μετά από μια περιπλάνηση σε Ελλάδα και Κύπρο βρίσκεται στην πατρίδα του, όπου έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα και ξεκίνησε αυτή του προπονητή!

Όπως ήταν φυσικό, η συζήτηση περιστράφηκε κυρίως γύρω από τη «Βασίλισσα του βορρά», την οποία όπως τόνισε θα έχει πάντα μέσα στην καρδιά του.

- Ράντοβαν, πάνε πλέον έξι χρόνια που έφυγες από τη Βέροια. Τι αναμνήσεις έχεις από την πόλη;

«Θυμάμαι πολύ καλά τα όσα πέρασα στη Βέροια, έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις. Σίγουρα θα ήθελα να ξανάρθω κάποια στιγμή. Έχω πολλούς φίλους εκεί και μιλάω ακόμα με κάποιους από αυτούς. Από τη Βέροια άλλωστε είναι και η κουμπάρα μου, η οποία μάλιστα ήρθε στην Σερβία πριν από καιρό και βάφτισε τα παιδιά μου».

- Ωστόσο, στο αγωνιστικό κομμάτι η ομάδα δεν τα πήγε και τόσο καλά. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε;

«Την πρώτη χρονιά στην Σούπερ Λίγκα πήγαμε καλά στον πρώτο γύρο. Τον Ιανουάριο όμως ήρθαν πολλοί νέοι παίκτες και δεν προλάβαμε να γνωριστούμε. Δεν υπήρξε το κατάλληλο δέσιμο. Αλλάξαμε βέβαια και πολλούς προπονητές και ήταν κάτι που δεν μας βοήθησε».

- Η δεύτερή σου χρονιά στη ΒΕΡΟΙΑ ήταν στην Β’ Εθνική. Τι θυμάσαι από αυτήν;

«Εκείνη την χρονιά ήμουν ο αρχηγός της ομάδας. Πιστεύω ότι θα μπορούσα κι εγώ να παίξω καλύτερα σαν αρχηγός, αλλά ίσως δεν ήμουν στην καλύτερή μου κατάσταση. Είχα και κάποια προβλήματα με την διοίκηση, ίσως να έφταιγα κι εγώ και στο τέλος της χρονιάς αποχώρησα από την ομάδα».

- Επόμενος σταθμός σου η Κύπρος και το Παραλίμνι.

«Ναι, μετά πήγα στην Κύπρο όπου έκανα τρεις εξαιρετικές χρονιές με το Παραλίμνι. Ήταν από τις καλύτερες σεζόν που είχα σαν ποδοσφαιριστής».

- Και μετά επέστρεψες στην Ελλάδα για τον Ηρακλή.

«Μετά γύρισα και πάλι στην Ελλάδα και αγωνίστηκα για 6 μήνες στην Β’ Εθνική με την φανέλα του Ηρακλή. Έχω καλές ποδοσφαιρικές αναμνήσεις από την ομάδα, αλλά υπήρχαν πολλά οικονομικά προβλήματα».

- Σε ποια ομάδα έκλεισες την ποδοσφαιρική καριέρα σου;

«Μετά τον Ηρακλή πήγα και πάλι στο Παραλίμνι για ένα εξάμηνο και στην συνέχεια επέστεψα στην πατρίδα μου για να κλείσω την καριέρα μου στην Ραντνίτσκι 1923».

- Και πλέον ξεκίνησες μια νέα καριέρα, αυτή του προπονητή.

«Μόλις σταμάτησα το ποδόσφαιρο, δούλεψα ως προπονητής σε μια ομάδα τρίτης κατηγορίας. Πλέον έχω δίπλωμα προπονητή και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για μένα. Βέβαια, δεν είναι εύκολο να βγάλω ακόμα τον ποδοσφαιριστή από μέσα μου!»

- Μιας και μιλάμε για προπονητές, ποιος θεωρείς πως ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες στη ΒΕΡΟΙΑ;

«Προσωπικά, καλύτερα έπαιξα με τον Δημήτρη Καλαϊτζίδη. Αλλά είχα πολύ καλές σχέσεις με τον Γιάννη Μαντζουράκη. Φυσικά δεν ξεχνάω και τον Ράτκο Ντόστανιτς που είναι ο δάσκαλός μου».

- Ποια παιχνίδια σου έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη με την κυανέρυθρη φανέλα;

«Τα καλύτερα παιχνίδια μου ήταν μέσα στη Λάρισα την πρώτη αγωνιστική, στο Καραϊσκάκης με τον Ολυμπιακό και το εντός έδρας κόντρα στον Λεβαδειακό. Έχω στο σπίτι μου πολλά DVD από αγώνες εκείνης της περιόδου και καμιά φορά τα βάζω και τα ξαναβλέπω».

- Διατηρείς επικοινωνία με πρώην συμπαίκτες σου από τη ΒΕΡΟΙΑ;

Ναι βέβαια. Μιλάμε κάποιες φορές με τον Στεφανίδη, τον Σαμαρά, τον Ράνιτς, τον Βέρτζο, τον Κόλτζο κ.α.».

- Την πορεία της ΒΕΡΟΙΑΣ την παρακολουθείς;

«Φυσικά και την παρακολουθώ και χαίρομαι που τα πηγαίνει καλά. Σιγά σιγά και με προσεκτικές κινήσεις μπορεί να τα πάει ακόμα καλύτερα και το εύχομαι».

- Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις κάτι στους φιλάθλους της «Βασίλισσας»;

«Θέλω να τους πω ότι η ΒΕΡΟΙΑ είναι πάντα στην καρδιά μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω τους φιλάθλους της που με στήριξαν και ήθελαν να μείνω στην ομάδα. Ελπίζω όταν θα έρθω κάποια στιγμή στη Βέροια, να βρεθώ μαζί τους στην κερκίδα και να φωνάζουμε όλοι μαζί για την ομάδα!»