Συνεργασία Ημαθίας και Πέλλας για την ρύπανση της τάφρου «66»

Όπως αναφέρθηκε και στο σχετικό δελτίο τύπου, «ο αντιπεριφερειάρχης μετέφερε στους εκπροσώπους των βιομηχανιών την βούληση του να υπάρξει αυστηρή εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας λειτουργίας των βιολογικών καθαρισμών, εν όψει της έναρξης της παραγωγικής διαδικασίας διαλογής και μεταποίησης φρούτων, τονίζοντας ότι θα διενεργηθούν έλεγχοι δυο φορές το ερχόμενο χρονικό διάστημα, ενώ θα γίνει μέτρηση των υδάτων και θα ληφθούν δείγματα στα όρια των περιφερειακών ενοτήτων Πέλλας και Ημαθίας και συντονισμός των προσπαθειών μηδενισμού της ρύπανσης με τον ομόλογο του αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεοδωρίδη».

Σίγουρα μια τέτοια προσπάθεια επικροτείται από τους πολίτες της Ημαθίας, όμως η Οικολογική Ομάδα Βέροιας λέει «Θα δούμε». Κι αυτό γιατί κάθε χρόνο γίνονται ανάλογες συσκέψεις και ανακοινώσεις, αλλά το πρόβλημα παρέμεινε μεγάλο, καθώς αντιμετωπίστηκε επιδερμικά και όχι σε βάθος.

«Πρώτο μας μέλημα είναι να προστατέψουμε την υγεία των πολιτών της Ημαθίας και του οικοσυστήματος, απ΄ όπου διέρχεται η «Τάφρος 66» και ο ποταμός Λουδίας. Σε αυτή την προσπάθεια θέλουμε τις βιομηχανίες αρωγούς. Ευελπιστώ ότι από φέτος διαμορφώνεται ένα νέο, ποιοτικό, περιβαλλοντικό επίπεδο, στο οποίο θα συνδράμουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουμε σε νομικά και διοικητικά μέτρα» τόνισε σε δήλωση του, μετά το πέρας της σύσκεψης, ο κ. Καλαϊτζίδης.

Είναι βέβαιο πως μέχρι σήμερα το δίκιο είναι με την Οικολογική Ομάδα Βέροιας  αφού κάθε χρόνο, στην «καρδιά» του καλοκαιριού, αντικρίζουμε χιλιάδες νεκρά ψάρια στην τάφρο «66», παρά τις μεγαλόστομες υποσχέσεις για αυστηρούς ελέγχους και «τσουχτερά» πρόστιμα σ΄ αυτούς που ρυπαίνουν τα νερά. Η τάφρος «66» που μετατρέπεται σε «Τάφος 66» για τους ζωικούς οργανισμούς.

Μετρήσεις στις εξόδους των εργοστασίων

Αυτήν την εποχή το πρόβλημα στην τάφρο «66» δεν είναι μεγάλο. Όμως σε 15-20 μέρες που θα ξεκινήσουν την καμπάνια τους τα κονσερβοποιεία της Ημαθίας και της Πέλλας, το «σκηνικό» θα αλλάξει. Για την αποφλοίωση των συμπύρηνων ροδάκινων χρησιμοποιείται ποτάσα και μαζί με τις φλούδες καταλήγουν στον βιολογικό καθαρισμό του κάθε εργοστασίου. Εάν εκεί δεν «καταστραφούν» καταλήγουν ως οργανικά υπολείμματα στην τάφρο όπου απορροφούν το οξυγόνο των νερών, με ασυνέπεια να υπόκεινται ασφυξία τα ψάρια.  

Τα εργοστάσια αυτά διαθέτουν βιολογικούς καθαρισμούς, αλλά λειτουργούν πλημμελώς, εκτός από ένα στην Ημαθία. Για τον λόγο αυτό η Οικολογική Ομάδα Βέροιας κρίνει απαραίτητο «οι μετρήσεις στην τάφρο «66» μην γίνονται μόνο κατά μήκος. Ασφαλή συμπεράσματα του ρυπογόνου φορτίου, θα εξαχθούν όταν οι μετρήσεις θα γίνονται στις εξόδους των λυμάτων από τα εργοστάσια».

Η ρύπανση των νερών στην τάφρο «66» οφείλεται κυρίως:

- σε βιομηχανικά λύματα (από βιομηχανίες, κονσερβοποιίες κ.α.)

- σε αστικά λύματα από αρκετές πυκνοκατοικημένες περιοχές

- στην εντατική χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων

- σε λύματα κτηνοτροφικών μονάδων

- σε λύματα από εκπλύσεις αποβλήτων (π.χ. ανεξέλεγκτες χωματερές και σκουπίδια ιδιωτών)

- σε πετρελαιοειδή και συναφείς τοξικές ουσίες

Το μεγάλο «κόλπο» της Πέλλας

Αν και ξεκίνησε μια υγιής συνεργασία, για την αντιμετώπιση από κοινού, με την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, ωστόσο ανατρέχοντας στο πρόσφατο παρελθόν θα μνημονεύσουμε την «κόντρα» που υπήρχε μεταξύ των δύο νομών. Οι τοπικές διοικήσεις και τα κατά νομό εργοστάσια, αποποιούνταν και μετέθεταν τις ευθύνες ένθεν και ένθεν.

Όμως οι κατά μήκος μετρήσεις «δικαίωναν» τους γείτονες. Τα νερά της τάφρου «66» εντός της Πέλλας ήταν εντός ορίων, αφού υπάρχει το μεγάλο «κόλπο». Εντός της τάφρου χύνονται και καθαρά νερά τα οποία όταν αναμειγνύονται με τα μολυσμένα, μειώνονται οι τιμές της ρύπανσης. Έτσι όταν τα νερά αυτά φτάνουν εντός Ημαθίας και δέχονται τα απόβλητα, τότε αυξάνονται και πάλι οι τιμές, δείχνοντας ότι η ρύπανση προκαλείται από τα βιομηχανικά και αστικά απόβλητα των εδώ εργοστασίων και πόλεων. Γι αυτό και η Οικολογική Ομάδα Βέροιας επιμένει οι έλεγχοι να γίνονται στις εξόδους των εγκαταστάσεων, έτσι ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα και όπου χρειάζεται να επιβάλλονται οι ανάλογες κυρώσεις.    

Το πρόβλημα και στον Αλιάκμονα

Τα νερά της τάφρου «66» καταλήγουν στον ποταμό Αλιάκμονα. Έτσι ο Αλιάκμονας που ήδη δέχεται επεξεργασμένα και μη επεξεργασμένα απόβλητα από αρκετές πυκνοκατοικημένες περιοχές (Κοζάνη, Γρεβενά κ.α.), βιομηχανικά απόβλητα (βιομηχανίες μαρμάρου, γαλακτοβιομηχανίες, κ.α.) και γεωργικά απόβλητα.

Σημαντικά φορτία ρύπανσης, λοιπόν, δέχεται ο ποταμός Αλιάκμονας στο πεδινό τμήμα της κοίτης του (μετά τη Βέροια). Τα φορτία αυτά προέρχονται από την Τάφρο «66», μήκους περίπου 35 χλμ., ενώ σημαντική είναι η επιβάρυνση του από τα φυτοφάρμακα και τα γεωργικά λιπάσματα, καθώς στην περιοχή υπάρχουν εντατικές καλλιέργειες.

Σε μετρήσεις που έγιναν κατά το παρελθόν, έχουν ανιχνευτεί υψηλά επίπεδα μολύβδου (πιθανόν από γεωργική δραστηριότητα, καθώς ο μόλυβδος χρησιμοποιείται στη σύνθεση φυτοφαρμάκων), αλλά και ραδιενέργεια που αποδίδεται στην λειτουργία των λιγνιτικών πεδίων και στις εκπλύσεις γεωργικών φαρμάκων.