Αιχμή του δόρατος για τον πολιτισμό της Βέροιας η ΚΕΠΑ

Αναμφίβολα το σημείο αναφοράς για τον παραγόμενο πολιτισμό στον Δήμο Βέροιας και αιχμή του δόρατος για ολόκληρη την Ημαθία, είναι η Κοινωφελής Επιχείρηση Πολλαπλής Ανάπτυξης (ΚΕΠΑ). Το Νομικό Πρόσωπο που προήλθε από την συγχώνευση κοινωφελών φορέων, όπως το Δημοτικό Ωδείο, την Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών  και της ΔΕΤΟΠΟΚΑ (Δημοτική Επιχείρηση Τοπικής Πολιτιστικής Κοινωνικής Ανάπτυξης) σε μια ενιαία κοινωφελή επιχείρηση. Με τις ενοποιήσεις των Καποδιστριακών Δήμων σε Καλλικρατικούς, η ευθύνη της πολιτιστικής ανάπτυξης, ουσιαστικά, πέρασε στην υψηλή επιστασία της ΚΕΠΑ, σε συνεργασία με τους κατά τόπους πολιτιστικούς συλλόγους των τοπικών Κοινοτήτων.

«Η ΚΕΠΑ είναι η αιχμή του δόρατος του Δήμου Βέροιας. Ο πολιτισμός γενικά πρέπει να είναι αυτές τις δύσκολες εποχές μπροστά» μας είπε ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πρόεδρος της ΚΕΠΑ Γιώργος Σοφιανίδης και επισημαίνει πως «είναι από τις δομές που λειτουργεί άψογα και αυτό οφείλεται στην γνώση, την εμπειρία και την αυτοθυσία των ανθρώπων της, με πολύ καλή συνεργασία με την διοίκηση και εμένα προσωπικά».

Επίσης ο Γιώργος Σοφιανίδης τόνισε ότι «η ΚΕΠΑ συντονίζει τις δράσεις της, ενώ σε άλλες πόλεις δίπλα μας, ο πολιτισμός ή είναι υποτονικός ή έχει ουσιαστικά σταματήσει. Έχουμε και θα ανακοινωθούν κι άλλα προγράμματα τέχνης, ιστορίας του τόπου, ενώ φιλοξενούμε εκδηλώσεις έντεχνου χορού και παράδοσης, μεγάλες ορχήστρες με διεθνή καριέρα, σπουδαίους μουσικούς και ανθρώπους του θεάτρου. Στις εγκαταστάσεις φιλοξενούνται και οι δομές του Δήμου αλλά και των τοπικών συλλόγων και ομάδων, τους οποίους και τους βοηθάμε και τους παρουσιάζουν τις δουλειές τους μέσα στους χώρους αυτούς. Ο κόσμος του Δήμου Βέροιας εμπιστεύεται την ΚΕΠΑ και αυτό είναι το σημαντικό».

Όλες οι δράσεις περνούν υπό έγκριση του διοικητικού συμβουλίου, αλλά ο άνθρωπος που τις « φιλτράρει» τελευταίος, είναι ο Διευθυντής της ΚΕΠΑ Γιάννης Καμπούρης.

«Ο πολιτισμός είναι ένα δυναμικό εργαλείο τοπικής ανάπτυξης. Διαμορφώνει ενεργούς και ενημερωμένους πολίτες, ικανούς να εκτιμήσουν, να  δομήσουν μια κοινωνία που με τη σειρά της διαμορφώνει τους όρους ολοκληρωμένης ανάπτυξης» μας λέει ο Διευθυντής της ΚΕΠΑ και από τα παλαιότερα στελέχη στον πολιτισμό που «παράγει» ο Δήμος Βέροιας.

«Εάν αυτή η θέση γίνει αποδεκτή τότε η τοπική κοινωνία θα τολμήσει να επενδύσει πάνω στον πολιτισμό. Σε διαφορετική περίπτωση ο ρόλος του είναι περιθωριακός, «ψυχαγωγικός».  Πρέπει η τοπική κοινωνία να νοιώσει ότι ο πολιτισμός μπορεί να της επιστρέψει πολλαπλά όσα αυτή έχει επενδύσει σ’ αυτόν, να της δώσει νέες προοπτικές» καταλήγει.

Πως ξεκίνησε και πως έφτασε εδώ

Η ΚΕΠΑ, όπως προαναφέραμε, έχει την αρχή της στην Δημοτική Επιχείρηση Τοπικής Πολιτιστικής Κοινωνικής Ανάπτυξης ( ΔΕΤΟΠΟΚΑ) που δημιουργήθηκε το  καλοκαίρι του 1989. Τότε ξεκίνησε μια προσπάθεια συντονισμού του συνόλου των πολιτιστικών δραστηριοτήτων του δήμου που μέχρι τότε υπηρετούνταν από επιμέρους ΝΠΔΔ. Η προσπάθεια αυτή συνοδεύτηκε από μια αντίστοιχη προσπάθεια δημιουργίας μιας σειράς υποδομών που θα μπορούσαν να στηρίξουν τις πολιτιστικές δραστηριότητες.

Έτσι παράλληλα με την ίδρυσή της η ΔΕΤΟΠΟΚΑ υπέβαλλε και εγκρίθηκε ένα επενδυτικό σχέδιο ύψους 500 εκατ. δραχμών που προέβλεπε. Την ανακαίνιση αλλά και την ολοκλήρωση σειράς κτιριακών υποδομών, όπως την ανακατασκευή του πολιτιστικού κέντρου της Αντωνιάδειας Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, την ολοκλήρωση του ανοικτού θεάτρου, την ανακατασκευή ενός παραδοσιακού κτιρίου που θα στέγαζε υπηρεσίες της επιχείρησης και τέλος το δημαρχείο της πόλης.

Αυτό όμως που πρέπει να επισημανθεί είναι το γεγονός της, ότι για πρώτη φορά γίνεται προσπάθεια για την δημιουργία ενός φορέα που θα διαχειριστεί τα θέματα της πολιτιστικής ανάπτυξης μέσα από μια ενιαία δομή, δομημένη με επαγγελματισμό και τη λογική ενός ιδιωτικού φορέα.

Η λογική αυτή αντιμετωπίστηκε αρχικά με καχυποψία, αλλά η συνέχεια δικαίωσε την επιλογή αυτή.

Ένα άλλο κομβικό σημείο της ιστορία της επιχείρησης είναι η συγχώνευσή της με μια σειρά άλλες δημοτικές επιχειρήσεις που λειτουργούσαν στα πλαίσια του δήμου το 2008, για να φθάσουμε στη σημερινή μορφή της ως κοινωφελούς επιχείρησης και στη αναμονή της δημοσίευσης του νέου ΦΕΚ που την αφορά.

«Η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα μιας δομής δε μπορεί να κατακτηθεί σε ένα μικρό διάστημα. Απαιτείται ένας ικανός χρόνος ωρίμανσης. Η όποια προσπάθεια πρέπει να έχει συνέχεια και συνέπεια σε ότι αφορά τη στρατηγική της, τους στόχους που θα θέσει» επισημαίνει ο Γιάννης Καμπούρης και ξεκαθαρίζει ότι «δυστυχώς οι εκάστοτε πολιτικές διοικήσεις λειτουργούν με μια προοπτική που δε ξεφεύγει από τον ορίζοντα της τετραετίας. Παράλληλα είναι επιρρεπείς στην υιοθέτηση επιλογών που θέλουν για διάφορους λόγους να επιβάλλουν ορισμένοι τοπικοί παράγοντες.

Κανείς δεν αντιλέγει για τη σημασία των τοπικών δυνάμεων και των δυνατοτήτων που αυτές έχουν. Όμως πρέπει να υπάρχει η διαδικασία όσμωσης με άλλες δυνάμεις έξω από τα τεκταινόμενα σε τοπικό επίπεδο. Είναι όρος ανάπτυξης, είναι απόδειξη ωριμότητας των κοινωνιών».

Η σημερινή δομή της ΚΕΠΑ

Ο προϋπολογισμός της επιχείρησης σήμερα ανέρχεται στο 1.200.000,00 €. Από αυτά το 800.000,00 € αποτελεί χρηματοδότηση του δήμου και τα 400.000,00 € ίδια έσοδα και χρηματοδοτήσεις από διάφορα προγράμματα.

Η νέα επιχείρηση θα απασχολεί 20 εργαζομένους με συμβάσεις ΙΔΑΧ  και 44 συνεργάτες διαφόρων ειδικοτήτων μουσικοί, χορογράφοι, ζωγράφοι, κλπ.

Η ΚΕΠΑ διαθέτει κτιριακές υποδομές όπως:

-Ο «Χώρος τεχνών» που περιλαμβάνει ένα κλειστό θέατρο 600 θέσεων, αλλά και βοηθητικούς  χώρους.

-Η «Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» που περιλαμβάνει θέατρο 250 θέσεων, εκθεσιακούς χώρους, αλλά και χώρων όπου μπορούν να φιλοξενηθούν διάφορες σχολές όπως το ωδείο, η σχολή χορού, η φιλαρμονική, το τμήμα εικαστικών κλπ.

- Το ανοικτό θέατρο άλσους «Μελίνα Μερκούρη», 2000 θέσεων.

-Η δημοτική βιβλιοθήκη «Θ. Ζωγιοπούλου».

-Η δημοτική βιβλιοθήκη Μακροχωρίου.

-Η  δημοτική βιβλιοθήκη Αγ. Γεωργίου.

-Το αρχοντικό «Σαράφογλου» όπου στεγάζει τη λαογραφική συλλογή.

-Το αρχοντικό «Μπέκα» όπου στεγάζει το αρχείο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του κ. Ν. Μουτσόπουλου.

-Το κλειστό θέατρο Μακροχωρίου.

-Το κλειστό θέατρο Βεργίνας.

-Το κλειστό θέατρο Ραχιάς.

«Εργαστήρι» Πολιτισμού και Μάθησης

Με την κατασκευή του «Χώρου Τεχνών» η ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας «γιγαντώθηκε» και μετατράπηκε σ΄ ένα μεγάλου μεγέθους «εργαστήρι» πολιτισμού και μάθησης.  Εκτός από τις μεγάλες παραγωγές που έχει την δυνατότητα να φιλοξενεί, λειτουργούν σήμερα διάφορες σχολές όπου φοιτούν περίπου 1.100 παιδιά και συγκεκριμένα.

-Ωδείο.

-Ερασιτεχνική σχολή χορού

-Τμήμα εικαστικών.

-Τμήμα λαογραφίας

-Τμήμα κατασκευών κλπ

-Δύο φιλαρμονικές

Και άλλα τμήματα τα οποία δημιουργούνται ανάλογα με το αριθμό συμμετοχής των ενδιαφερόμενων νεαρών και μη πολιτών.

Στα πλαίσια της επιχείρησης έχουμε αλλά και θα μας ανατεθεί η ευθύνη της υποστήριξης και λειτουργίας σειράς μουσείων και συγκεκριμένα.

-Του μουσείου εκπαίδευσης.

-Του λαογραφικού μουσείου.

-Του μουσείου νεότερης ιστορίας και εθνικής αντίστασης

-Του μουσείου ήχου και εικόνας.

Κάθε μουσείο συντονίζεται σε ότι αφορά την επιστημονική του υποστήριξη από ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή.

Η ΚΕΠΑ έχει την ευθύνη της λειτουργίας τριών βιβλιοθηκών και συγκεκριμένα.

-Της βιβλιοθήκης της Βέροιας. Ειδικότερα η βιβλιοθήκη αυτή προσανατολίζεται να δώσει ιδιαίτερο βάρος σε μια σειρά θεματικών αντικείμενων όπως το θέατρο, τα εικαστικά, ο χορός, η μουσική κλπ. Να τονιστεί ότι η βιβλιοθήκη φιλοξενεί 

-Της βιβλιοθήκης του Μακροχωρίου

-Της βιβλιοθήκης του Αγ. Γεωργίου.

Ειδικότερα η βιβλιοθήκη της Βέροιας φιλοξενεί και τη μουσική βιβλιοθήκη.

Η ΚΕΠΑ έχει την ευθύνη της διαχείρισης του αρχείου παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του καθηγητή Νικολάου Μουτσόπουλου, που περιλαμβάνει περίπου 70.000 σχέδια από παραδοσιακά σπίτια της Ελλάδας, των Βαλκανίων αλλά και της Μεσογείου, όπως επίσης και διάφορα άλλα μνημεία, εκκλησίες κλπ.

-Έχει συγκροτήσει και λειτουργεί το Κέντρο Τοπικής Ιστορίας και Πολιτισμού (ΚΤΙΠ)

200 εκδηλώσεις τον χρόνο

Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της ΚΕΠΑ, διοργανώνονται σε ετήσια βάση με τη μορφή είτε παραγωγών, είτε συμπαραγωγών, είτε φιλοξενούνται περί τις 200 εκδηλώσεις. Αυτές μπορεί να είναι συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, προβολές, εκθέσεις, ημερίδες, συνέδρια κλπ..

Επίσης σε ετήσια βάση έχουν θεσμοθετηθεί μια σειρά μεγάλων διοργανώσεων όπως:

-Το ανοικτό φεστιβάλ «Βέροια – Εύηχη πόλη» που γίνεται κάθε χρόνο με αφορμή την παγκόσμια μέρα της μουσικής.

-Το διεθνές φεστιβάλ κιθάρας που φέτος μετρά δεκατρία (13) χρόνια ζωής.

-Η αύρα θεάτρου που φέτος μετρά περίπου είκοσι χρόνια ζωής

-Τι νότες δροσιάς

-Σειρά άλλων θεσμοθετημένων εκδηλώσεων.

Να σημειωθεί ότι για το σχεδιασμό αλλά και την υλοποίηση του προγράμματος αυτού η διοίκηση της ΚΕΠΑ έχει  θεσμοθετήσει συνεργασίες με τρίτους φορείς, όπως,

-Την κρατική ορχήστρα Θεσσαλονίκης

-Τη συμφωνική ορχήστρα του δήμου Θεσσαλονίκης,

-Το τμήμα μουσικής επιστήμης και τέχνης του πανεπιστημίου Μακεδονία.

-Το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

-Την όπερα Θεσσαλονίκης.

Και, φυσικά, εξετάζει, συνεργάζεται και υλοποιεί κάθε πρόταση που γίνεται, αρκεί να παράγει πολιτισμό, όπως τον αντιλαμβάνεται η διοίκηση και τα στελέχη του Νομικού Προσώπου.

Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη διαμόρφωση διαύλων επικοινωνίας με το κοινό.  Την ενημέρωση. Προς την κατεύθυνση αυτή έξω από την καθιερωμένη συνεργασία με τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο αναλήφθηκαν και οι ακόλουθες πρωτοβουλίες με την δημιουργία ιστοσελίδων και συγκεκριμένα:

-www.veriaculture.gr  - είναι η κεντρική ιστοσελίδα της επιχείρησης

-www.arhitecturalfiles.com  – είναι ο δικτυακός τόπος του αρχείου παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του κ. Νικολάου Μουτσόπουλου

-www.drinktsipouro.gr – είναι μια σελίδα που χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκό πρόγραμμα και αφορά το τσίπουρο.

-www.veriagitarfestival.gr – αφορά το διεθνές φεστιβάλ κιθάρας.

-Δημιουργία αρχείου ηλεκτρονικών διευθύνσεων φίλων της επιχείρησης. Έχει κυκλοφορήσει ειδικό έντυπο που μοιράζεται σε όλες τις εκδηλώσεις και το οποίο συμπληρώνουν όσοι  θέλουν να παίρνουν ενημέρωση για τις προγραμματισμένες δράσεις μας.

-Δημιουργία αρχείου για μηνύματα SMS, τα οποία αποστέλλονται για κάθε εκδήλωση της επιχείρησης.

-Έκδοση και κυκλοφορία του διμηνιαίου προγράμματος δραστηριοτήτων της επιχείρησης.

«Μια ζωή» στον Πολιτισμό

Επισκεφθήκαμε τον «Χώρο Τεχνών» για να «ζήσουμε» το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα σε Διοίκηση, Προϊσταμένους και απλούς εργάτες. Τελικά διαπιστώσαμε ότι τα αξιώματα είναι τύποις, αφού όλοι νοιώθουν το ίδιο με ένα και μοναδικό σκοπό. Να «βγει» σωστά η δουλειά και ο πολίτης να απολαύσει την καλύτερη ποιότητα.

«Όλα τα παιδιά στην ΚΕΠΑ, όταν υπάρχει μια εκδήλωση ή παράσταση, ποτέ δεν κοιτάνε το ρολόι για να φύγουν. Αυτό το κάνουν μόνο όταν τελειώσει η εκδήλωση» μας λέει ο Διευθυντής του Νομικού Προσώπου Γιάννης Καμπούρης, δίνοντας το στίγμα λειτουργίας και συνεργασίας που υπάρχει ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Από τον Γιάννη Καμπούρη δεν ζητήσαμε να μας πει ζητήματα της καθημερινότητας μέσα στον εργασιακό του χώρο. Περισσότερο μας ενδιέφερε να μάθουμε άγνωστες πτυχές μέσα από την τριακονταετή παρουσία στον πολιτισμό του Δήμου Βέροιας.

«Ο Χώρος Τεχνών έγινε από πρόγραμμα του Εθνικού Πολιτιστικού Δικτύου Πόλεων που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού. Πριν να προκηρυχθεί, είχαμε μια καλή γνωριμία με τον τότε Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Γιώργο Θωμά, ο οποίος ήταν και προσωπικός φίλος. Το μόνο που του ζήτησα ήταν να με ενημερώσει έγκαιρα αν θα βγει κάποιο πρόγραμμα για να κάνω μια σωστή προετοιμασία. Όλοι ξέραμε πως τα προγράμματα βγαίνουν σήμερα και σε δύο μήνες θα πρέπει να καταθέσεις μελέτες και προτάσεις. Σε δύο μήνες τι να πρωτοκάνεις».

Η φιλία όμως του Γιάννη Καμπούρη με τον Γιώργο Θωμά, έφερε αποτελέσματα.

«Όντως κάποια στιγμή μου είπε ότι κυοφορείται ένα πρόγραμμα, το Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων το οποίο θα έχει και καλή χρηματοδότηση στις υποδομές που φτάνει στο 100%. Με την πληροφορία αυτή ερχόμαστε στο Διοικητικό Συμβούλιο και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα καινούργιο πολιτιστικό κέντρο, γιατί πραγματικά το είχε ανάγκη η πόλη. Ψάξαμε και βρήκαμε αυτό το οικόπεδο το οποίο ανήκει στο Ίδρυμα Μελά, βρήκαμε τους κληρονόμους και τους διαχειριστές και με την  συζήτηση που είχαν με τον τότε Δήμαρχο Ανδρέα Βλαζάκη,  αποφασίστηκε να παραχωρηθεί στο ΠΙΚΠΑ ο χώρος του Βρεφονηπιακού στο Άλσος και ο Δήμος να πάρει το συγκεκριμένο οικόπεδο.

Στην συνέχεια ανέλαβε Δήμαρχος ο Γιάννης Χασιώτης ο οποίος ήρθε με μια ορμή και παίρνει το έργο. Ήδη η προμελέτη υπήρχε και την είχαμε αναθέσει στον Νίκο Καλογήρου».

Όμως η «ιστορία» για τον Γιάννη Καμπούρη, δεν σταματά εδώ. Για τις προσπάθειες αυτές, υπήρξαν και …παρενέργειες.

«Τότε, λοιπόν, δέχθηκα μια μηνυτήρια αναφορά από μία αρχιτέκτων της Βέροιας γιατί έγινε απευθείας ανάθεση. Έτσι με μπλέκει σε μια διαδικασία όπου εγώ θεωρούμουν υπεύθυνος γιατί είχα κάνει την πρόταση. Φάνηκε εκ των υστέρων όταν έγινε η προανάκριση από τις δικαστικές αρχές, πως σωστά ενήργησα και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο. Τι σου μένει. Σου μένει ένα άγχος. Λες, γιατί ρε παιδί μου; Δεν έκανα κάτι παράτυπο. Κι όμως αυτό ήταν η αφορμή να τραβιέμαι με μηνύσεις. Είναι από αυτά που απογοητεύεσαι».

Η απογοήτευση του Γιάννη Καμπούρη δεν σταματά εδώ. «Δεύτερη μεγάλη απογοήτευση ήταν το 2008 με την πρώτη συγχώνευση. Κάνω, λοιπόν, την μελέτη η οποία στέλνεται στην Περιφέρεια, αλλά γίνεται μια ένσταση από έναν Δημοτικό Σύμβουλο της αντιπολίτευσης τότε. Η Περιφέρεια είπε ότι κακώς την υπέγραψα εγώ. Έτσι την ξαναφέραμε την μελέτη στο Δημοτικό Συμβούλιο με άλλη υπογραφή και συγκεκριμένα από έναν άλλο Διευθυντή του Δήμου. Μου σύραν γενεές δεκατέσσερις, με προσβάλλανε, μου είπαν χίλια λόγια, τα οποία βέβαια γράφτηκαν και στα πρακτικά.

Μετά από ένα, ενάμιση χρόνο, έρχεται μια γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους που με δικαιώνει απόλυτα. Έτσι ζήτησα από την τότε Δήμαρχο μία δικαίωση, έτσι για την ιστορία. Δυστυχώς δεν έγινε αυτό που ζήτησα».

Δημήτρης Στεργιόπουλος, ο… καραβανάς

Ο αρχαιότερος εργαζόμενος στην ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας, είναι ο Δημήτρης Στεργιόπουλος. Ένας υπάλληλος Γενικών Καθηκόντων που είχε να κάνει με όλους τους άλλους εργαζόμενους μέσα στο Νομικό Πρόσωπο. Ήταν αυτός που έβλεπε και άκουγε τα πάντα. Αν ήταν στον στρατό, θα τον αποκαλούσαμε …καραβανά!!!  Όλο και κάτι θα έχει να μας πει…

«Στα χρόνια αυτά που βρίσκομαι ως υπάλληλος στον Δήμο Βέροιας, στον τομέα του Πολιτισμού, η ομορφότερη ανάμνηση είναι η πολύ καλή συνεργασία που είχα με τα υπόλοιπα παιδιά, τους συναδέλφους μου. Μην σας φανεί περίεργο αυτό, γιατί δεν υπάρχει χρησιμότερο σε έναν εργασιακό χώρο, από καλές συνεργασίες. Βλέπεις το αποτέλεσμα και νοιώθεις ικανοποίηση που συμμετείχες σ΄ αυτό».

Και όταν του ζητήσαμε να θυμηθεί κάτι αρνητικό, ο Δημήτρης Στεργιόπουλος μας απάντησε ότι «δεν έχω κάτι αρνητικό στο μυαλό μου. Ε!!! καμιά φορά αργούσαν να μας πληρώσουν, αλλά συμβαίνουν κι αυτά…»

Δημήτρης Ταρατσίδης, ο… ροκάς

Το παλιό παράπονο που εξέφρασε ο Δημήτρης Στεργιόπουλος, ουσιαστικά μας έκανε …πάσα για να μιλήσουμε με έναν ακόμα εργαζόμενο στην ΚΕΠΑ, παλιός κι αυτός, που κατέχει το πιο νευραλγικό πόστο. Τα οικονομικά.

Έτσι λοιπόν, συναντήσαμε τον Δημήτρη Ταρατσίδη ο οποίος με την γλαφυρότητα του λόγου του αναφέρθηκε εν ολίγοις στα κυρίαρχα προβλήματα που αντιμετώπισε ως εργαζόμενος στον φορέα, αλλά και σ΄ αυτά που υπάρχουν σήμερα.

«Είμαστε η πρώτη φουρνιά που ήρθε τότε στην ΔΕΤΟΠΟΚΑ και στην πορεία προστέθηκαν κι άλλοι. Όλοι κάποιοι έφυγαν σε σύνταξη ή είναι σε πορεία σύνταξης. Έτσι σήμερα υπάρχει μια υποστελέχωση, αν και οι δραστηριότητες της ΚΕΠΑ έχουν αυξηθεί σε σχέση με πριν. Γι αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο πήρε απόφαση να προκηρύξει 4-6 θέσεις μέσω ΑΣΕΠ, όσες βέβαια εγκριθούν, αν και όλες οι θέσεις είναι κρίσιμες για να βγει μια παράσταση, μια εκδήλωση.

Ο νομικός σύμβουλος μας λέει πως είμαστε ζωντανή μνήμη του χώρου. Αντιμετωπίσαμε τα πάντα. Από αλλαγές πολιτικών διοικήσεων διαφόρων ιδεολογιών, οι οποίες όλες βοήθησαν τον χώρο και δεν θεώρησαν τον πολιτισμό ως παραπαίδι. Από συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, αφού το 2008 συγχωνεύτηκαν οκτώ δημοτικές επιχειρήσεις, το 2011 συγχωνεύτηκαν έξη, γιατί έτσι επέβαλε ο νόμος και πολύ σωστά» μας είπε.

Επίσης ζητήσαμε από τον Δημήτρη Ταρατσίδη να μας αναφέρει κάτι που του έκανε εντύπωση και κάποιο ευτράπελο που συνέβη στην τριαντάχρονη πορεία του στους φορείς πολιτισμού του Δήμου Βέροιας. Και δεν μας είπε ένα, αλλά δύο. Κι αν επιμέναμε θα μας έλεγε πολλά ακόμα…

«Όταν είδα πριν από 20 χρόνια,  την «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Ήταν χοροθέατρο που ανέβηκε στο Άλσος Παπάγου. Κι αυτό το λέω από τεχνική άποψη, αφού δεν είχα ξαναδεί, ούτε και η πόλη χοροθέατρο.  Αυτό είναι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Όσον αφορά τα ευτράπελα, με το που τελείωνε ένας κύκλος εκδηλώσεων στο Άλσος, κάναμε κι εμείς οι εργαζόμενοι ένα κύκλο εκδηλώσεων και ο καθένας παρουσίαζε ότι ήθελε. Εγώ και ο συγχωρεμένος ο Μπάμπης ο Σαββίδης που δούλευε εδώ, είχαμε κάνει ένα ροκ συγκρότημα με ηλεκτρικές κιθάρες και είχαμε ντυθεί αλλοπρόσαλλα σαν ροκάδες, και στο τέλος πέφταμε πάνω στο κοινό μας που ήταν οι εργαζόμενοι της ΚΕΠΑ.

Επίσης ένα άλλο που θυμάμαι, είναι σε μια αποστολή που έγινε με τον αδελφοποιημένο Δήμο του Μαρινιέν της Γαλλίας. Συνοδεύαμε, λοιπόν, το τμήμα χορού, με δασκάλα την Σοφία Αντωνιάδου. Πάνω στο καράβι από Κέρκυρα προς Ιταλία λόγω θαλασσοταραχής όλα τα κοριτσάκια ήταν άρρωστα από ναυτία. Για να τα διασκεδάσουμε, εγώ, ο Γιώργος ο Βέκος ο φωτιστής, ο Νίκος ο Νικολόπουλος και ο Αντώνης ο Στεφανόπουλος ενημερωθήκαμε από την Σοφία Αντωνιάδου το θέμα του χορού που θα παρουσίαζαν τα κοριτσάκια, κι έτσι χορέψαμε εμείς οι μαντραχαλάδες  πάνω στο καράβι για να τα κάνουμε να γελάσουν, αλλά γελούσαν όλοι οι επιβάτες».