Καφές: «Nα μην είναι η τελευταία επιτυχία που έζησα στη ΝΑΟΥΣΑ»

Μία τέτοια επιτυχία είναι για τον Δημήτρη Καφέ η άνοδος της ΝΑΟΥΣΑΣ στη Γ' Εθνική! Στα 36 του χρόνια, πλέον, ο πολύπειρος φορ εξακολουθεί να αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την ιστορική ομάδα, με τα χρώματα της οποίας πανηγύρισε την επιστροφή στις εθνικές κατηγορίες μετά από δύο χρόνια στα τοπικά της ΕΠΣ Ημαθίας.

Ο πρώτος σκόρερ των «κυανόλευκων» παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «ΩΡΑ των σπορ», κατά τη διάρκεια της οποίας ανέσυρε από τη μνήμη του «τα χρόνια που ήταν μικρός και τον έπαιρνε ο πατέρας του για να πάνε να δουν τη μεγάλη ΝΑΟΥΣΑ εκείνης της εποχής».

Ο Δημήτρης Καφές αναφέρθηκε, επίσης, στην προσπάθεια που έκανε η ομάδα του στα μπαράζ, ενώ δεν απέφυγε να εκφράσει την επιθυμία του να παραμείνει κάτοικος ΝΑΟΥΣΑΣ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, υπογραμμίζοντας πως βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.

-Δημήτρη, μετά από δύο χρόνια στα τοπικά, η επιστροφή της ΝΑΟΥΣΑΣ είναι γεγονός! Τι άλλαξε φέτος και ήρθε η άνοδος;

«Η διαφορά είναι ότι φέτος διορθώσαμε κάποια πράγματα ή, αλλιώς, αποφύγαμε κάποια μικρά λάθη που είχαμε κάνει πέρσι. Είναι βασικό, όμως, ότι έμεινε σχεδόν η ίδια ομάδα και με την προσθήκη 2-3 ποδοσφαιριστών καταφέραμε φέτος να πετύχουμε τον στόχο μας».

-Ποιο θα χαρακτήριζες ως το πιο καθοριστικό αποτέλεσμα σε αυτή την πορεία στα μπαράζ;

«Νομίζω πως το πιο σημαντικό αποτέλεσμα ήταν η ισοπαλία της 1ης αγωνιστικής στο Στρατώνι, που ήταν ένας κύριος αντίπαλος. Ήταν ένα αποτέλεσμα που, πέρα από τον εκτός έδρας βαθμό, μας τόνωσε την ψυχολογία για τη δύσκολη συνέχεια που είχαμε μπροστά μας».

-Τι σας είπε ο πρόεδρος μετά την λήξη του τελευταίου αγώνα;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν μας είπε πολλά! Πανηγύριζε κι αυτός μαζί μας, σαν μικρό παιδί! Τόσο μεγάλη ήταν η χαρά του».

-Το επίπεδο ανταγωνισμού στον 3ο όμιλο των μπαράζ ήταν υψηλό. Πως είδες τις άλλες ομάδες;

«Αυτό που είδα στους αγώνες από τη μεριά μου, ήταν ουσιαστικό αυτό που περίμενα πριν αρχίσουν τα μπαράζ. Ήμασταν τρεις ομάδες που έπρεπε να παλέψουμε για τα δύο εισιτήρια. Θεωρώ πως οι διαφορές μεταξύ μας ήταν μικρές. Φαινόταν πως θα κρινόταν στις λεπτομέρειες και στο ποιος θα βρισκόταν σε καλύτερη μέρα σε κάθε παιχνίδι για να κερδίσει».

-Υπάρχουν οι βάσεις στη ΝΑΟΥΣΑ για ψηλότερα, ακόμη και από την ερχόμενη χρονιά;

«Ναι! Διαθέτουμε μία πραγματικά πολύ καλή ομάδα, η οποία αποτελείται κυρίως από έμπειρους ποδοσφαιριστές, με πολλές παραστάσεις από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά και από αρκετούς εξελίξιμους παίκτες. Ειδικά για αυτούς, πιστεύω πως αν είναι προσηλωμένοι στον στόχο τους, μπορούν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω και να αγωνιστούν σε μεγαλύτερες κατηγορίες! Όσο για το αν μπορεί να έρθει η άνοδος πιο ψηλά από την ερχόμενη χρονιά, δεν είμαι σε θέση να απαντήσω, αφού κάτι τέτοιο εξαρτάται από πολλά πράγματα. Πάντως, με προσεκτικές κινήσεις, τίποτα δεν είναι απίθανο».

-Είναι... διαφορετικό να πετυχαίνεις έναν στόχο με τη φανέλα της ΝΑΟΥΣΑΣ;

«Η αλήθεια είναι πως αποτελεί ιδιαίτερη στιγμή για μένα αυτή η επιτυχία! Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός, με έπαιρνε ο πατέρας μου και πηγαίναμε να δούμε τη μεγάλη ΝΑΟΥΣΑ εκείνης της εποχής! Είμαι χαρούμενος που μετά από τόσα χρόνια, έπαιξα κι εγώ για αυτή την ομάδα, πανηγυρίζοντας μάλιστα την άνοδο στη Γ' Εθνική! Εύχομαι να μην είναι η τελευταία επιτυχία που έζησα στη ΝΑΟΥΣΑ»...

-Ο κόσμος της περιοχής βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας;

«Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μία μεγάλη επαρχιακή ομάδα, ο κόσμος δεν βρίσκεται κοντά της όσο θα έπρεπε. Ίσως οι φίλαθλοι να έχουν απογοητευθεί από το γεγονός ότι βλέπουμε τη ΝΑΟΥΣΑ να ταλαιπωρείται σε αυτές τις κατηγορίες. Νομίζω, όμως, ότι τώρα είναι που η ομάδα χρειάζεται μεγαλύτερη στήριξη, ώστε σιγά-σιγά να επιστρέψει στη θέση της και στις κατηγορίες που της αρμόζει να αγωνίζεται».

-Θα μείνεις στη ΝΑΟΥΣΑ και στη Γ' Εθνική;

«Η αλήθεια είναι πως είναι ακόμα πολύ νωρίς για να δώσω μία απάντηση, αναφορικά με το μέλλον μου και αν θα παραμείνω στη ΝΑΟΥΣΑ. Αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τη διοίκηση και τον προπονητή. Σε κάτι πρώτες κουβέντες που κάναμε, υπάρχει ένας αμοιβαίος σεβασμός, αλλά ακόμα δεν είναι τίποτα σίγουρο».

-Πλέον, είσαι 36 ετών. Πόσα χρόνια νιώθεις ότι μπορείς να προσφέρεις ακόμα σαν ποδοσφαιριστής;

«Το ότι είμαι 36 χρονών, να σου πω την αλήθεια, όταν μπαίνω στο γήπεδο το ξεχνάω! Αισθάνομαι καλά σωματικά και επειδή είναι κάτι που το αγαπάω πάρα πολύ, θέλω να το κάνω όσο ακόμη θα μπορώ και θα αντέχω».

-Έχεις σκεφτεί αν θα συνεχίσεις να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο από κάποιο άλλο πόστο;

«Προς το παρόν το σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάθομαι στον πάγκο και να μην μπορώ να ακουμπήσω την μπάλα! Δεν μου αρέσει αυτή η σκέψη! Όταν έρθει το τέλος, τότε θα σκεφτώ αν θα συνεχίσω από κάποιο άλλο πόστο. Για την ώρα, απολαμβάνω το παιχνίδι σαν ποδοσφαιριστής».