Η Πολιτεία δημιουργεί τα «παιδιά» και τα «αποπαίδια»

Η αλήθεια είναι ότι από αυτό το ελληνικό κράτος που διαχρονικά στηρίζει και πολλές φορές συντηρεί τις ομάδες της SL1, σχεδόν μόνιμα αφήνει σε δεύτερη μοίρα την SL2 και δεν δίνει δεκάρα για τις παρακάτω κατηγορίες, από την FL μέχρι τα ερασιτεχνικά, δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο…

Τα νέα μέτρα «στραγγαλίζουν» όλες τις ομάδες, κυρίως όμως αυτές που ανήκουν στην τελευταία επαγγελματική κατηγορία της χώρας μας, επαναλαμβάνουμε ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ κατηγορία (όπως η FL που βρίσκεται η ΒΕΡΟΙΑ), που «έφτυσαν αίμα» να οργανωθούν την σεζόν αυτή, εν μέσω πανδημίας και να φτιάξουν ρόστερ, με βασικό στόχο την επιβίωση.

Μία κατηγορία που "προδόθηκε" μόλις πριν ένα μήνα, όταν ο κ. Αυγενάκης αποφάσισε να μην προχωρήσει στην περιβόητη αναδιάρθρωση, υποχρεώνοντας τις ομάδες της FL να αγωνιστούν (όταν αγωνιστούν) στην ίδια κατηγορία, σε ένα πρωτάθλημα με δύο ομίλους των 10 ομάδων που περισσότερο θα μοιάζει, αν ποτέ αρχίσει, με τουρνουά!

Μία κατηγορία, που "προδίδεται" για δεύτερη φορά από τον (πολύ λίγο) Αυγενάκη, ο οποίος κρίνει ότι κάποιες ομάδες μπορούν να κάνουν κανονικά προπονήσεις και να μετακινούνται σε άλλες πόλεις για να αγωνιστούν και κάποιες όχι. Και μιλάμε για μία κατηγορία με επαγγελματίες προπονητές, επαγγελματίες παίκτες, γυμναστές, υπαλλήλους, που όλοι ζουν από το ποδόσφαιρο.

Είναι λάθος η Πολιτεία να βάζει στην ίδια ζυγαριά μία επαγγελματική κατηγορία, με τα ερασιτεχνικά σωματεία, όπου εκεί οι προπονητές και οι παίκτες, αυτό που κάνουν το κάνουν κυρίως από χόμπι, γι΄ αυτό όλοι ή σχεδόν όλοι έχουν και το κυρίως επάγγελμά τους.

Επίσης οι αθλητές δεν είναι ρομπότ, να κάθονται πέντε μήνες (Μάρτιος- Ιούλιος), να είναι στο γήπεδο τους επόμενους τρεις (Αύγουστος-Οκτώβριος) και να αναγκάζονται να σταματήσουν πάλι τις υποχρεώσεις τους! Αν είναι τόσο σοβαρή η κατάσταση, τότε ας μείνουμε όλοι σπίτια μας, όλοι όμως, όχι η μισή Ελλάδα να παίζει και η άλλη μισή να κάθεται...

Αντί αυτού τι έγινε: Ξανά ως «Πόντιος Πιλάτος» η πολιτεία επέβαλε σε κάθε Ομοσπονδία να φτιάξει τα δικά της υγειονομικά πρωτόκολλα και αφού τα ενέκρινε και έγιναν ένα σωρό αγώνες, τώρα έρχεται στα μέσα της χρονιάς να μας πει ότι όλη αυτή η δουλειά ήταν για το τίποτα. Ότι τελικά τα πρωτόκολλα αυτά δεν μετράνε, αλλά μετράει ότι λέει ο ΕΟΔΥ και η Πολιτική Προστασία, αυτά δηλαδή που κάποιοι φώναζαν πως θα έπρεπε να είχαν συμβεί όταν ξέσπασε η πανδημία και είχαμε καραντίνα. Να αποφασίσει δηλαδή το κράτος συνολικά τι θα γίνει με τον αθλητισμό, τι θα γίνει με τα πρωταθλήματα της προηγούμενης χρονιάς και τις συνθήκες με τις οποίες θα ξεκινήσουν την επόμενη.

Στο δια ταύτα, η SL2 και η FL θα… πληρώσουν πάλι την νύφη. Οι επαγγελματίες της SL1 θα μείνουν στον... αφρό, αυτοί δηλαδή που έχουν τα παχυλά τηλεοπτικά συμβόλαια, που έχουν όλες τις κρατικές εγκαταστάσεις στην διάθεση τους (αν και τις έχουν φεσώσει), που έχουν χορηγίες από εταιρείες που ελέγχονται από το κράτος.

Κλείνουμε με το αυτονόητο: Η Δημόσια Υγεία είναι υπόθεση όλων μας και δεν διαπραγματεύεται. Προφανώς και πρέπει να τηρήσουμε  όλα τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση -και ας μην μας είναι όλα αρεστά, και ας τα θεωρούμε άδικα- κατόπιν εισηγήσεων των επιστημόνων. Θα πρέπει να ακούμε τους γιατρούς και μόνο αυτούς.

Όμως η διαφωνία μας είναι στις διακρίσεις και στον τρόπο που γίνονται οι διαχωρισμοί. Όχι ότι δεν πρέπει να παρθούν μέτρα, αυτό είναι ξεκάθαρο, η κατάσταση είναι δύσκολη σε όλο τον κόσμο και απαιτείται υπευθυνότητα από όλους μας, για να μην θρηνήσουμε άλλους συνανθρώπους μας.

Ενδεικτικό είναι το ξέσπασμα του γενικού διευθυντή του Εργοτέλη, Γιώργου Τουτζάρη, μετά την απόφαση για αναστολή των πρωταθλημάτων, εκτός της SL1, ο οποίος με ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ανέφερε:

«12*40=480 9 μήνες χωρίς αγώνες, 480 οικογένειες περιμένουν να ζήσουν την κανονικότητα που ζουν συνάδελφοι τους σε όλες τις χώρες του κόσμου, εκτός φυσικά της χώρας μας.

Επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου, φορείς διασποράς του ιού…., η ποδοσφαιρική ομοσπονδία μας υποβάλει σε αδειοδότηση, για να ελέγξει την επάρκεια μας να συμμετέχουμε στο πρωτάθλημα που δεν έχει έσοδα, η ΕΕΑ μας κουνάει το δάχτυλο, η εφορία ζητάει ενημερότητα, ο ΕΦΚΑ επίσης…

Ένα απλό ερώτημα. Υπάρχει μεγαλύτερος μλκς από έναν ιδιοκτήτη επαγγελματικής ομάδας στον ελληνικό αθλητισμό;»