Σαργκάνης, Οικονομόπουλος, Χρηστίδης για Εμιλιάνο Μαρτίνες: «Αυτό που έκανε ήρθε από το χάντμπολ»

Σε όλη την πορεία, από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτός έπιανε τα πέναλτι, αυτός έκανε καίριες αποκρούσεις στην κανονική διάρκεια των αγώνων, αυτός έσωσε την Αργεντινή στο τελευταίο λεπτό της παράτασης στον τελικό. Με μία εκπληκτική απόκρουση όπου άνοιξε το τεράστιο κορμί του σαν μπαλαρίνα έκανε σπαγκάτο, άπλωσε χέρια και πόδια σαν χταπόδι και έσωσε από το έμφραγμα της ήττας την ομάδα του, όλη την Αργεντινή, όλους τους οπαδούς του Μέσι στον πλανήτη. Και μετά έπιασε πάλι πέναλτι.

Συνεντεύξεις στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 21 Δεκεμβρίου.

Για τον Εμιλιάνο Μαρτίνες τεχνικά μίλησα με τρεις από τους μεγαλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες όλων των εποχών. Νίκος Σαργκάνης, Τάκης Οικονομόπουλος, Νίκος Χρηστίδης.

Νίκο Σαργκάνη, όποτε έχουμε μιλήσει για τεχνικά θέματα, λες ενδιαφέροντα πράγματα. Σήμερα σε θέλω για τον τερματοφύλακα της Αργεντινής. Ξεκινάμε με την απόκρουση στο τελευταίο λεπτό της παράτασης. Εκεί θα γινόταν το 3-4.

Άκουσέ με, Θέμη, να σου πω. Αυτήν την τεχνική την έφερε το χάντμπολ! Κυρίως από τον Νόιερ ήρθε στο ποδόσφαιρο. Αυτήν την τεχνική την ακολουθήσαμε και στις σχολές της ΕΠΟ.

Δεν το κάνατε εσείς αυτό όταν παίζατε.

Όχι, δεν το κάναμε. Είναι μια τεχνική που ήρθε από το χάντμπολ και κάνει ο τερματοφύλακας με το σώμα του το αγγλικό γράμμα W, με σκοπό να αυξήσει τον όγκο του και να μειώσει τους ελεύθερους χώρους για τον αντίπαλο που σουτάρει. Εφαρμόζεται σε γρήγορες φάσεις, σε τετ α τετ, γιατί ο αντίπαλος δεν έχει χρόνο να σκεφτεί. Το ίδιο διδάσκω και στα παιδιά στην ακαδημία μου.

Είναι λίγο… τρελοκομείο αυτός, είδες τι έκανε και στον πανηγυρισμό κρατώντας το τρόπαιο του καλύτερου γκολκίπερ στο Μουντιάλ...

Πρέπει να είσαι «ιδιαίτερος» για να παίξεις τερματοφύλακας. Θέλει χαρακτήρα ιδιαίτερο. Θέλει να έχεις και μια δόση ποδοσφαιρικής τρέλας.

Θέλει να μη φοβάσαι πρώτα απ' όλα. Έτσι δεν είναι;

Θέλει μεγάλη τόλμη!

Όπως η απόκρουση που έκανε στο τελευταίο λεπτό. Θα μπορούσε το δυνατό σουτ να τον βρει στο πρόσωπο έτσι όπως είχε ανοίξει τα χέρια του, στα γεννητικά του όργανα έτσι όπως είχε ανοίξει τα πόδια του.

Αυτή η τεχνική απαιτεί να εκθέσεις όλο σου το σώμα σε ένα δυνατό σουτ. Την κοιλιά σου, το πρόσωπό σου, τα γεννητικά σου όργανα. Αλλά μόνο έτσι καλύπτεις όσο μεγαλύτερο όγκο της εστίας μπορείς. Απλώνεται πολύ το κορμί σου και έχεις τη δυνατότητα με πόδια και χέρια να αποκρούσεις χαμηλά και ψηλά.

Του έκλεψε τη δόξα ο Μέσι; Αδικείται;

Μια μεγάλη ομάδα -το έχω ξαναπεί- ξεκινάει από μεγάλο τερματοφύλακα. Δεν μπορεί μεγάλη ομάδα να πετύχει τους στόχους της με μέτριο τερματοφύλακα.

Και στα πέναλτι που δεν έπιανε, πήγαινε πάνω στην μπάλα, μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Το πέναλτι είναι προσωπική υπόθεση του κάθε γκολκίπερ. Αυτός όχι μόνο μάντευε σωστά τη γωνία που θα πήγαινε η μπάλα αλλά έπεφτε και την κατάλληλη στιγμή.

Και γρήγορος παρά το 1,95 του.

Έτσι, έτσι, γρήγορος και τολμηρός. Υπάρχουν τερματοφύλακες που έχουν ικανότητα στα πέναλτι, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι μεγάλοι τερματοφύλακες. Αυτός έβγαινε από την εστία του και δεν έχασε ποτέ έξοδο! Εκεί τον ξεχώρισα. Τολμηρός. Ανάμεσα σε θηρία αμυντικούς και επιθετικούς έβγαινε και καθάριζε.

Θυμάσαι άλλον τερματοφύλακα εθνικής ομάδας που να πήρε Μουντιάλ και να ήταν τόσο καθοριστικός; Δεν θυμάμαι εγώ άλλον. Ούτε ο Τζοφ.

Μη συγκρίνουμε, αλλά θα απαντήσω. Ο Τζοφ ήταν ηγέτης της ομάδας του, αλλά δεν είχε αυτό που σου είπα πριν για τον Μαρτίνες. Δεν είχε την έξοδο που έκανε ο Αργεντινός. Στα υπόλοιπα, βέβαια, ο Τζοφ ήταν τεράστιος τερματοφύλακας.

Κοιτούσα τα πέναλτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει ότι το πιο καλό πέναλτι είναι στη γωνία αλλά ένα μέτρο πάνω από το έδαφος.

Το πιο καλό πέναλτι είναι να πάει ψηλά στο παραθυράκι, αλλά έχει πολλές πιθανότητες να φύγει πάνω από τα δοκάρια. Γι' αυτό σου είχα πει ένα μέτρο πάνω από το έδαφος, για να σιγουρέψεις ότι δεν θα το στείλεις άουτ. Όποιο πέναλτι πάει στη γωνία ενάμισι μέτρο πάνω από το έδαφος κατά 99% δεν το πιάνει ο γκολκίπερ.

Αυτό που έκανε ο Μέσι, να σταματάει λίγο πριν από το σουτ και να κάνει τον τερματοφύλακα να πέφτει, γιατί δεν το κάνουν άλλοι;

Γιατί δεν έχουν την ικανότητα του Μέσι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν εγκέφαλο ποδοσφαιρικής διάνοιας! Σε κλάσματα δευτερολέπτου έβλεπε τη στάση του σώματος του τερματοφύλακα, έστελνε τα μηνύματα στον εγκέφαλό του και αυτό που έβλεπε καθόριζε το πού θα σούταρε την μπάλα. Αυτό είναι ποδοσφαιρική διάνοια που δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας.

Μέσι ή Μαραντόνα;

Δεν είναι εύκολο να απαντήσω. Ο Μέσι επειδή έπαιζε πολύ κοντά στην περιοχή ανάμεσα σε πολλά κορμιά λειτουργούσε σαν να είχε μάτια γύρω γύρω σε όλο το κεφάλι. Και όσα έκανε ο Μαραντόνα, ο Μέσι τα έχει κάνει. Ακόμα και εκείνο το εκπληκτικό γκολ που είχε βάλει ο Μαραντόνα στην Αγγλία στο Μουντιάλ του '86, το έχει βάλει ίδιο ο Μέσι με την Μπαρτσελόνα. Δύο τεράστιες προσωπικότητες στο ποδόσφαιρο, δεν μπορώ να δώσω ούτε έναν κόκκο άμμου στον έναν ή στον άλλον.

Στο δεύτερο γκολ της Αργεντινής, στην αντεπίθεση που έφυγε η κάθετη μπαλιά, ο τερματοφύλακας των Γάλλων, αντί να τρέξει προς τα έξω να προλάβει την μπάλα, έτρεχε προς το τέρμα του. Προλάβαινε να σταματήσει τη φάση;

Ίσως να προλάβαινε, αλλά μιλάμε για τον Γιορίς, για εμένα είναι ο ένας από τους δύο καλύτερους τερματοφύλακες στο Μουντιάλ. Έτσι το είδε εκείνη τη στιγμή. Έπρεπε να πάρει μια απόφαση σε κλάσματα δευτερολέπτου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, σαν αυτή τη φάση, άμα τρέξει έξω ο τερματοφύλακας και δεν προλάβει την μπάλα, πάει για αποβολή!

ΤΑΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ: «Όσο μεγαλώνει ο γκολκίπερ γίνεται καλύτερος»

Τάκη Οικονομόπουλε, κάποιοι είπαν ότι ήταν τυχερή η απόκρουση του Εμιλιάνο Μαρτίνες στο τελευταίο λεπτό της παράτασης του τελικού.

Στο ποδόσφαιρο χρειάζεσαι και την τύχη. Όμως ο τερματοφύλακας της Αργεντινής έκλεισε πολύ σωστά τους χώρους του προς την εστία, ήταν μια «τυφλή» απόκρουση με το πόδι. Εκεί κάνεις την κίνηση κι αν σου βγει, σου βγήκε. Θέλει και τύχη αλλά θέλει και τεχνική και ταχύτητα και τόλμη.

Πώς τον είδατε γενικώς στο Μουντιάλ;

Πάρα πολύ καλός τερματοφύλακας. Εγώ είδα ότι διηύθυνε και πολύ καλά την άμυνα, ήταν σταθερός σε όλα τα ματς. Ήταν καθοριστικός ο γκολκίπερ της Αργεντινής, ώστε να φτάσει να κατακτήσει το Μουντιάλ.

Είναι και λίγο… τρελός αυτός. Τρέλα πρέπει να έχει ο τερματοφύλακας;

Χωρίς τρέλα τερματοφύλακας δεν γίνεται! Ε, βέβαια, πρέπει να έχει τρέλα. Χρειάζεται όμως και μυαλό. Ο τερματοφύλακας πρέπει να είναι εύστροφος, πρέπει να κάνει προβλέψεις σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Τον προκλητικό πανηγυρισμό του πώς τον είδατε;

Δεν ξέρω πώς του ήρθε...

Εσείς θα το κάνατε;

Όχι. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σωστά. Μπορείς να πανηγυρίσεις με άλλον τρόπο.

Εσείς τι κάνατε; Ποτέ δεν είχατε κάνει τέτοια;

Ποτέ. Εγώ ύψωνα τα χέρια μου και πανηγύριζα.

Πείτε μου για την ικανότητά του στα πέναλτι.

Και τα πέναλτι θέλουν μυαλό, θέλουν όμως και προπόνηση. Εγώ προέβλεπα με τη φόρα που έπαιρνε ο αντίπαλος πού θα πάει η μπάλα. Έβαζα τους συμπαίκτες μου και μου χτύπαγαν πολλά πέναλτι για να εξασκούμαι.

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης στα πέναλτι;

Ο Αντώνης Αντωνιάδης.

Γιατί;

Του έλεγα «όταν πας κοντά στην μπάλα, σταμάτα λίγο για να δεις προς τα πού θα πάει ο τερματοφύλακας». Το συζητούσαμε στις προπονήσεις και εξασκούμασταν και οι δύο στα πέναλτι.

Εσείς διαλέγατε από πριν γωνία για να πέσετε στο πέναλτι;

Ναι, αλλά όχι πριν δω τη φόρα που έπαιρνε ο αντίπαλος. Διάλεγα γωνία αναλόγως τη φόρα του, δηλαδή αναλόγως από πού θα ξεκίναγε να πάρει τα βήματα προς την μπάλα.

Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες είναι 1,95 μ. Πόσο μετράει το ύψος στον τερματοφύλακα;

Παρά το ύψος του, είναι γρήγορος. Αυτό εξαρτάται από το τι προπόνηση κάνει. Αν είσαι πολύ γυμνασμένος, δεν σε εμποδίζει το μεγάλο ύψος - με ένα όριο βέβαια. Ο τερματοφύλακας που είναι από 1,84 μ. και πάνω έχει ευχέρεια. Μέχρι το 1,95 μ.

Εσείς πόσο ύψος είχατε;

1,86 μ.

Ο Εμιλιάνο Μαρτίνες είναι σχεδόν 30, για πολλά χρόνια ήταν στην αφάνεια. Τελικά όσο μεγαλώνει ο γκολκίπερ γίνεται καλύτερος;

Σαφώς! Κι εγώ τα καλύτερά μου ματς τα έκανα μετά τα 30, γύρω στα 35 μου! Γιατί όσο μεγαλώνει ο τερματοφύλακας αποκτά πείρα, ξέρει τι να κάνει.

Μαραντόνα ή Μέσι;

Εγώ είμαι με τον Μέσι.

Γιατί;

Γιατί είναι και σοβαρός άνθρωπος. Ο άλλος ήταν λίγο -πώς να το πω- ελαφροπαράξενος...

ΝΙΚΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ: «Όποιος φοβάται πάει στο σπίτι του, πάει στη μαμά του!»

Νίκο Χρηστίδη, το θέμα μου είναι ο τερματοφύλακας της Αργεντινής. Θέλω τη γνώμη σας.

Αυτό το παιδί το είχα προσέξει εδώ και ενάμιση χρόνο στην Άστον Βίλα, μου άρεσε από τότε. Διότι αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, ρισκάρει, παίρνει την ευθύνη. Αυτοί οι τερματοφύλακες μού αρέσουν, διότι άμα δεν ρισκάρεις, δεν κερδίζεις. Άσε τα πέναλτι, κάποιοι έχουν ειδική ικανότητα σε αυτά. Μεγάλος τερματοφύλακας για να είσαι, πρέπει να ρισκάρεις και να αναλαμβάνεις τα κόστη. Να σώνεις τους συμπαίκτες σου, να δίνεις λύσεις πίσω, να αισθάνονται ασφάλεια. Όλοι οι παίκτες της Αργεντινής πίστευαν στον Μαρτίνες, είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Ήταν ο boss, το αφεντικό της περιοχής! Θέλω να σου πω όμως κάτι άλλο τώρα.

Ό,τι θέλετε.

Ο Μέσι σκέπασε και τον τερματοφύλακα αλλά και τον προπονητή της Αργεντινής! Ο προπονητής της Αργεντινής δικαιώθηκε σε όλα. Στις επιλογές που έκανε, στους ρόλους που έδωσε, στα νέα πρόσωπα που έβαλε στην ομάδα. Ενώ επί Μαραντόνα, ο Μαραντόνα ήταν ο μπροστάρης. Όμως τώρα είδαμε μία ομάδα συνόλου, με αντεπιθέσεις σεμιναρίου, είδαμε παίκτες με ρόλους. Έβλεπες μέχρι και τον Μέσι να τραβιέται πίσω να ενώνει τις γραμμές, να κάνει τάκλιν, να πηδάει για κεφαλιές αμυντικά. Είδαμε ένα σύνολο που είχε έναν μαέστρο βέβαια. Και μην ξεχνάμε τι σοκ έπαθαν στην αρχή. Έχασαν από τη Σαουδική Αραβία και στο επόμενο ματς με το Μεξικό ήταν να τους λυπάσαι στο α' ημίχρονο. Δεν ζήταγε κανείς την μπάλα. Όλα αυτά άλλαξαν στο β' ημίχρονο με το Μεξικό και μετά στο ματς με την Πολωνία. Ανέκτησαν την αυτοπεποίθησή τους. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια Αργεντινή ως ομάδα.

Πείτε μου για την απόκρουση που έκανε ο Μαρτίνες στο τελευταίο λεπτό της παράτασης.

Εκεί τον θες τον μεγάλο τερματοφύλακα. Σε μία δύο φάσεις θανατηφόρες! Όχι σε ένα ματς εύκολο να σου κάνει αποκρούσεις εντυπωσιακές. Τα χαρακτηριστικά του μεγάλου τερματοφύλακα φαίνονται όταν υπάρχει τρομερή πίεση, όταν είναι κρίσιμο το χρονικό σημείο και παίρνει την ευθύνη να κρατήσει όρθια την ομάδα.

Κάποιοι είπαν ότι ήταν τυχερή απόκρουση.

Όχι! Δεν ήταν τυχερή. Ήταν μία αντίδραση που βγήκε αυτόματα από τον οργανισμό του, από τη δουλειά που έχει ρίξει στις προπονήσεις. Ξεκινάει από την αστραπιαία παρατήρηση του αντιπάλου και τη σκέψη τι πρέπει να κάνει αστραπιαία. Η μόνη λύση ήταν να κάνει αυτό το σπαγκάτο και το έκανε!

Τερματοφύλακας με φόβο γίνεται;

Όποιος φοβάται πάει στο σπίτι του, πάει στη μαμά του! Δήλωσε αδυναμία και φύγε.

Ποιος ήταν για εσάς ο αγαπημένος τερματοφύλακας όλων των εποχών;

Πρόλαβα τον Γιασίν. Τον είχα δει και από κοντά στην Αθήνα. Δεν θα ξεχάσω, φεύγει ο Σιδέρης πλάγια, κάνει ένα δυνατό σουτ και αποκρούει ο Γιασίν σε κόρνερ. Εντυπωσιασμένοι εμείς, αλλά εκείνος γυρίζει στη θέση του και βάζει ατάραχος τα δάχτυλά του στις σωστές θήκες του γαντιού. Ξεσηκώθηκε όλο το γήπεδο. Αυτός ήταν σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Ψύχραιμος, κυριαρχικός.

πηγή: fosonline.gr