Δύο ομάδες σε λάθος κατηγορία - Άξια η Βέροια, άξια και η Νάουσα…

Τέσσερις βδομάδες πριν την κανονική, την χριστιανική, Ανάσταση, κλείνοντας έτσι μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική χρονιά, με έναν ισάξιο αντίπαλο, τη Νάουσα.

Δύο ομάδες εκ των οποίων, όποιος θα έχανε το πρωτάθλημα θα αδικούνταν. Δύο ομάδες σε λάθος κατηγορία, καθώς θα μπορούσαν, αγωνιστικά, να παίζουν στη Γ΄ Εθνική.

Άξια η Βέροια, άξια και η Νάουσα…

Αν και απομένουν τέσσερις αγωνιστικές ακόμη για την ολοκλήρωση της τελευταίας φάσης του κύκλου των playoff, ουσιαστικά η Βέροια είναι η πρωταθλήτρια. Θα μου πείτε ότι μαθηματικά δεν πέτυχε τον στόχο της. Συμφωνώ απόλυτα. Όμως με την δυναμική που έχει, με σύμμαχο την πολύ καλή ψυχολογία (εξ ου και τα γλέντια στα μπουζούκια το Σάββατο βράδυ), δεν φαίνεται ότι μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιο αγωνιστικό πρόβλημα, τόσο με τη Μελίκη (εκτός και εντός), όσο και με την ΑΕ Καψόχωρας (εντός). Έτσι η ρεβάνς του Σαββατιάτικου ντέρμπι στη Νάουσα (5/04), θα είναι πιθανότατα άνευ ουσίας, καθώς η Βέροια σήμερα πλεονεκτεί με 5 βαθμούς διαφορά.

Πανηγύρια για τους φιλάθλους της Βέροιας που κατέκλυσαν το δημοτικό στάδιο και κατά διαστήματα ήταν εμψυχωτές των προσπαθειών των ποδοσφαιριστών της «βασίλισσας».  Όμως παρά την χαρά τους, υπήρξαν και καμιά δεκαριά που αντί να κοιτάνε το δάσος, κοιτούσαν το δένδρο. Έλεγαν πως «η Νάουσα ήταν καλύτερη, βάλαμε γκολ με πέναλτι κ.λ.π.».

Δηλαδή βρε φιλαράκια, η ομάδα σας κερδίζει το πρωτάθλημα και σεις κοιτάτε να βρείτε τις όποιες αδυναμίες είχε σε μια ροή αγώνα; Ξέρω ότι χαρήκατε για τη νίκη και το πρωτάθλημα, και δεν καταλαβαίνω αυτό το κοντράστ των συναισθημάτων σας…

Δεν θα πω ότι ο προπονητής της Νάουσας ήταν εριστικός καθώς στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης βρίσκονταν εκτός ορίων του πάγκου του, παραβιάζοντας τους κανονισμούς, ωστόσο ήταν προκλητική η στάση του παρατηρητή αγώνα και μέλους της διοίκησης της ΕΠΣ Ημαθίας ο οποίος δεν κατέβαλε καμιά προσπάθεια να συνετίσει τον έμπειρο προπονητή. 

Δηλαδή αυτός που ορίζεται να εφαρμόσει τους νόμους και κανονισμούς, ο ίδιος τους παραβίαζε με την αδιάφορη στάση που κρατούσε και δεν απαιτούσε από τον προπονητή της Νάουσας να κινείται εντός του οριοθετημένου χώρου του πάγκου.

Το Σάββατο 1 Μαρτίου, ημέρα της μεγάλης αποκριάτικης παρέλασης στη Βέροια, η «βασίλισσα» του βορρά ζήτησε ο εντός έδρας της αγώνας με τον Ατρόμητο Διαβατό να γίνει μία, δύο ώρες νωρίτερα, ώστε και στα μέλη των δύο ομάδων δοθεί η δυνατότητα να την παρακολουθήσουν και οι φίλαθλοι των δύο ομάδων να πάνε στο γήπεδο. Τελικά το αίτημα της Βέροιας για αλλαγή ώρας απορρίφθηκε από την ΕΠΣ Ημαθίας.  

Πάμε τώρα στο… χθες. Η ΕΠΣ Ημαθίας ικανοποίησε το αίτημα για να γίνει νωρίτερα η αναμέτρηση του Σαββάτου μεταξύ του Φιλίππου Μελίκης και της ΑΕ Καψόχωρας και εγένετο. Το συγκεκριμένο ματσάκιον ορίστηκε να γίνει στις 2.30 για να διευκολυνθούν να παρακολουθήσουν το ντέρμπι Βέροια-Νάουσα που θα άρχιζε στις 4.00.

Βάζεις τις φωνές ή όχι, όταν βλέπεις την διοργανώτρια να ακολουθεί τη έκφραση «δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Μπορεί η οικογένειά του να ασχολήθηκε ενεργά με την ομάδα της Κέρκυρας και μάλιστα σε επίπεδο Superleague, όμως ο βεροιώτης Γιώργος Ζαρκάδας (ευρέως της οικογενείας Λιμπάντση) που κατοικεί στην Κέρκυρα, παραμένει αναλλοίωτα φανατικός φίλαθλος της «βασίλισσας».

Φυσικά και παρακολούθησε το ντέρμπι του Σαββάτου της αγαπημένης του Βέροιας και πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, έγραψε μετά την λήξη του αγώνα στο Facebook: 

Και στην Α και στη Β και στην Γ και στην Δ και στο Τοπικό

Και με βροχή και με χιόνια και με κρύα και με καύσωνα

Και με μαλλιά και χωρίς μαλλιά και πάλι με μαλλιά

Και σε χαρές και σε λύπες και σε ανόδους και υποβιβασμούς

Και με κυανέρυθρα και με κιτρινομπλέ και με μαύρα

και με ΓΑΣ και με ΠΑΕ και με ΝΠΣ

Και στο ΟΑΚΑ και στην Δεσκάτη και στο Μακροχώρι και τη Μελίκη

Και μέχρι να πέσεις στην Ω Εθνική ή μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση

ΜΙΑ ΖΩΗ ΒΕΡΟΙΑ

Με καθυστέρηση μιας βδομάδας το σχόλιο, αλλά η ουσία παραμένει ίδια. 

Όταν ο προπονητής έχει δουλέψει επαγγελματικά, όπως ο Γιάννης Μαντζαρίδης, μέχρι και ο πάγκος της ομάδας σου είναι τέλειος. Και με παίκτες που κάθονται στον πάγκο, άσχετα αν πρόκειται για μια ομάδα με περιορισμένες δυνατότητες.

Μπράβο Γιάνναρε!!!

Το «Κοκτέιλ» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κερκίδα» της Δευτέρας