Η «βασίλισσα» πρέπει να γίνει και πάλι η ομάδα ολόκληρης της Ημαθίας

Επειδή είμαστε στην αρχή μιας νέας αγωνιστικής περιόδου, θεωρώ ότι η αισιοδοξία σας είναι ανεβασμένη. Άλλωστε ο χρόνος είναι αυτός που θα δείξει τι καλό και τι στραβό έγινε στον σχεδιασμό μιας συλλογικής προσπάθειας έγινε σε μια ομάδα. Άλλωστε σε μια ομάδα σημαντικό ρόλο παίζουν οι επιλογές και οι σχεδιασμοί, προσαρμοσμένοι πάντοτε στο …μέτρο του δυνατού!!!

Για τη Βέροια έχω να πω μερικά πράγματα, αν και είναι πολύ νωρίς για μεγάλα λόγια ή απογοητεύσεις. Γι αυτό θα είμαι μετριοπαθής και θα αφήσω μερικές αγωνιστικές ακόμη για να βγάλω τα υποκειμενικά μου συμπεράσματα.

Είδαμε τι είδαμε κατά την περίοδο της προετοιμασίας, ας περιμένουμε ακόμα δύο τρεις αγωνιστικές για πιο ασφαλή συμπεράσματα, αντιμετωπίζοντας και κάποιους πιο «δυνατούς» αντιπάλους, τα λεγόμενα «φαβορί». Δηλαδή ομάδες που θα είναι ανταγωνίστριες της «βασίλισσας» στην προσπάθεια πρωταθλητισμού!!!

Βασικά πληροφορούμε ότι κάποιος\α έχει καταστρώσει ένα πλάνο το οποίο έθεσε στον Πρόεδρο της Βέροιας Αγάπιο Αναστασιάδη σχετικά με κάποιος στόχους που πρέπει να υλοποιηθούν. Και αυτά έχουν να κάνουν με μεθόδους λογικής για την αύξηση της προσέλευσης των φιλάθλων στους αγώνες της «βασίλισσας», την έμμεση και άμεση οικονομική στήριξη της νέα προσπάθειας, αλλά και την συνολική αξιοποίηση της δουλειάς που γίνεται στα τμήματα υποδομής.

Όμως οποιοδήποτε πλάνο και να καταστρωθεί, από οποιονδήποτε τεχνοκράτη και αν δομηθεί, αν δεν υποστηριχθεί, τουλάχιστον, στο 90%, τότε θα είναι αποτυχημένο. Γιατί το πλάνο δεν πρέπει να είναι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο και το μεθαύριο. Η «βασίλισσα» πρέπει να γίνει και πάλι η ομάδα που θα την συμπαθεί πρώτα απ΄ όλα οι φίλαθλοι της Βέροιας και φυσικά ολόκληρης της Ημαθίας.

Η Βέροια πέρασε κάποια χρόνια απαξίωσης και αναφέρομαι σαφέστατα στην περίοδο Καρυπίδη, για τον τρόπο της εγκατάλειψής της. Ακολούθησε μια ψυχολογική ανάταση με την συμμετοχή της οικογένειας Μπίκα, αλλά και αυτό δεν κράτησε πολύ. Επίσης εγκαταλείφθηκε για διάφορους λόγους από την οικογένεια Μπίκα.

Αυτό ήταν και το «τετέλεσται» μιας ομάδας με ένδοξη ιστορία. Μιας ομάδας που συγκαταλέγεται στις 20 ιστορικότερες της χώρας μας που κατρακύλησε στο τοπικό πρωτάθλημα. Μια ομάδα που την χλεύασαν κάποιοι όταν της αντιμετώπισαν.

Έτσι πριν από δύο χρόνια (μπήκαμε στον τρίτο χρόνο) ανέλαβε την προσπάθεια αναγέννησής της ο νεαρός Αγάπιος Αναστασιάδης. Μπορεί να έκανε και λάθη στις δύο αγωνιστικές περιόδους που είχε τα σκήπτρα, αλλά κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει την μεγάλη του συνδρομή στην προσπάθεια αναγέννησης.

Όμως οφείλει, όπως προανέφερα, να στηρίξει τους συνεργάτες του και όσους δείχνουν καλή θέληση να βοηθήσουν με οποιοδήποτε τρόπο. Γιατί μόνο έτσι θα τους φέρει πιο κοντά και μαζί με αυτούς στο σύνολο των φιλάθλων.

Η απόφαση της ΕΠΟ να μειώσει το ηλικιακό όριο των υποχρεωτικά συμμετεχόντων νεαρών ποδοσφαιριστών στη Γ’ Εθνική – από κάτω των 21 ετών (Κ21) σε κάτω των 19 (Κ19) για τη σεζόν 2025-2026 – έρχεται ως ένδειξη πρόθεσης για ανανέωση και ανάδειξη νέων ταλέντων. Ωστόσο, προκαλεί και εύλογους προβληματισμούς.

Η υποχρέωση για δύο παίκτες γεννημένους από 1/1/2007 και μετά, παρόντες στην ενδεκάδα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, είναι μια εξαιρετικά αυστηρή ρύθμιση, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το επίπεδο ανταγωνισμού της Γ’ Εθνικής και τις αντοχές νεαρών αθλητών σε αγώνες υψηλής έντασης.

Αναμφίβολα, η προώθηση νεαρών ποδοσφαιριστών είναι ζητούμενο και καθήκον. Όμως η επιβολή με διοικητικό μέτρο, χωρίς τις απαραίτητες δικλίδες για την προστασία των παικτών και την ευελιξία των προπονητών, ενέχει κινδύνους: από την τυπική, αλλά μη ουσιαστική, συμμετοχή αυτών των παιδιών, μέχρι την υποβάθμιση της αγωνιστικής ισορροπίας.

Η ανάπτυξη δεν έρχεται με πίεση αλλά με σχεδιασμό. Αν η ΕΠΟ θέλει να δει το ελληνικό ποδόσφαιρο να παράγει, ας επενδύσει ουσιαστικά σε υποδομές, προπονητές και προγράμματα νέων – όχι μόνο σε ηλικιακές υποχρεώσεις. Γιατί αλλιώς, από τη «νεότητα της ευκαιρίας» θα βρεθούμε στην «νεότητα της υποχρέωσης».

Η υποχρέωση συμμετοχής δύο ποδοσφαιριστών κάτω των 19 ετών (γεννηθέντων από 1/1/2007 και μετά) καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα στη Γ’ Εθνική για τη σεζόν 2025-2026 είναι όχι απλώς ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, αλλά ένα καθαρό αγωνιστικό λάθος.

Πολλές ομάδες της κατηγορίας έχουν επενδύσει σημαντικά ποσά με στόχο την άνοδο – επένδυσαν σε προπονητές, σε ποδοσφαιριστές εμπειρίας, σε υποδομές. Όταν, όμως, αναγκάζονται να αγωνίζονται με δύο ανήλικους παίκτες από την αρχή ως το τέλος, τότε αν αυτοί οι νεαροί δεν είναι πραγματικά υψηλής ποιότητας, η ομάδα παίζει με ουσιαστικό μειονέκτημα, σαν να αγωνίζεται με εννέα παίκτες.

Το αποτέλεσμα; Οι στόχοι υπονομεύονται, το πρωτάθλημα αλλοιώνεται και το μέτρο, αντί να «γεννά» ταλέντο, μετατρέπεται σε τεχνητό φραγμό στην ομαλή ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Η ΕΠΟ οφείλει να αντιληφθεί πως η παραγωγή ποδοσφαιριστών δεν γίνεται με καταναγκαστικά μέτρα. Αντί να επιβάλλει ποσοστώσεις, ας φροντίσει να δημιουργήσει τις συνθήκες για να επιλέγονται οι νεαροί λόγω ικανότητας – όχι επειδή το απαιτεί το φύλλο αγώνα.

Και επειδή στην πρόοδο των πρωταθλημάτων θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε ομάδες όλων των αθλημάτων της Ημαθίας, σας καταγράφω δύο πρώτα χαρακτηριστικά. Το αισιόδοξο με της αγωνιστική δομή του νεοφώτιστου Φέρωνα Βέροιας στην μεγάλη κατηγορία του ελληνικού χάντμπολ και το απαισιόδοξο την κακή παρουσία στις δύο πρώτες αγωνιστικές της Α1 κατηγορίας της ΕΠΣΗ, του ιστορικού Φιλίππου Μελίκης που ενδεχόμενα το Σάββατο δήχθηκε την πιο βαριά ήττα του με 15-0 από τη Νάουσα.