Η Βέροια πριν την εποχή της... και το "Δ. Βικέλας" που ξαναζωντανεύει!

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τότε που το ελληνικό ποδόσφαιρο μόλις ανακάλυπτε τον κόσμο του διαδικτύου, η Βέροια έδειξε για άλλη μια φορά πως ξέρει να ξεχωρίζει. Παρά το γεγονός ότι αγωνιζόταν σε χαμηλότερες κατηγορίες, η ομάδα της Ημαθίας έκανε ένα βήμα μπροστά, δημιουργώντας μια από τις πρώτες επίσημες ιστοσελίδες ποδοσφαιρικής ομάδας στην Ελλάδα.

Σε μια εποχή που ακόμη και μεγάλοι σύλλογοι της Α’ Εθνικής δεν είχαν ψηφιακή παρουσία, η «Βασίλισσα του Βορρά» έδειχνε το δρόμο του μέλλοντος, αποδεικνύοντας πως το πάθος και η οργάνωση μπορούν να ξεπεράσουν κάθε περιορισμό.

Η ιστοσελίδα veriafc.gr, που δημιουργήθηκε επί διοίκησης Γκαβαϊσέ και συνεχίστηκε αργότερα υπό τον Αρβανιτίδη, αποτέλεσε πραγματική επανάσταση για τα δεδομένα των αρχών του 2000.

Με σύγχρονη αισθητική, πλήρη ενημέρωση, στατιστικά, φωτογραφικό υλικό και ακόμα και φόρουμ για επικοινωνία φιλάθλων, η Βέροια έστησε έναν ζωντανό ψηφιακό χώρο για τους φίλους της ομάδας.

Η πρωτοβουλία αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη: αθλητικές εφημερίδες όπως η Sportime, το GoalNews και η Metrosport έγραψαν εγκωμιαστικά σχόλια, αναγνωρίζοντας τη Βέροια ως πρότυπο ψηφιακής παρουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Περισσότερο από ένα απλό site, το veriafc.gr υπήρξε σημείο αναφοράς και σύνδεσης για τους Βεροιώτες φιλάθλους σε όλο τον κόσμο. Ένωσε την τοπική κοινωνία, μετέφερε την αγάπη για την ομάδα πέρα από τα γήπεδα και έδειξε ότι η Βέροια δεν είναι απλώς μια ομάδα – είναι ένας οργανισμός με όραμα, μεθοδικότητα και πίστη στις αξίες της.

Κοιτώντας πίσω, αυτή η πρωτοποριακή προσπάθεια αποδεικνύει πως η «Βασίλισσα του Βορρά» είχε πάντα κάτι παραπάνω: το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, χωρίς να ξεχνά ποτέ τις ρίζες της.

Πίσω από την επιτυχία της πρώτης ιστοσελίδας της Βέροιας, βρισκόταν ένας άνθρωπος με μεράκι, αγάπη και ανιδιοτέλεια: ο Λεωνίδας Οικονόμου. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, ήταν εκείνος που σχεδίασε, ανέπτυξε και φρόντιζε καθημερινά την veriafc.gr, αφιερώνοντας ατελείωτες ώρες δημιουργίας, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη του για τη «Βασίλισσα του Βορρά».

Με την τεχνογνωσία και το μεράκι του, η ιστοσελίδα δεν ήταν απλώς ένα διαδικτυακό μέσο ενημέρωσης, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που ένωνε φιλάθλους, πρόβαλλε την ομάδα και ανέδειξε τη Βέροια ως παράδειγμα σύγχρονης και οργανωμένης παρουσίας.

Από την εποχή της διοίκησης Γκαβαϊσέ έως και την ανάληψη της διοίκησης από τους Αφους Μπίκα, ο Λεωνίδας Οικονόμου υπήρξε ο αθέατος εργάτης αυτής της ψηφιακής προσπάθειας. Το έργο του έμεινε χαραγμένο στη μνήμη όσων έζησαν εκείνη την εποχή και αποτελεί έμπνευση για όλους όσοι πιστεύουν ότι η αγάπη για μια ομάδα μπορεί να εκφραστεί με πράξεις, δημιουργία και αφοσίωση.

Μετά από τέσσερις και πλέον δεκαετίες, το ΔΑΚ «Δημήτριος Βικέλας» στη Βέροια απέκτησε επιτέλους νέο ελαστικό τάπητα! Το στάδιο που είχε μείνει πίσω… από την εποχή του κασετόφωνου και του βινυλίου, απέκτησε ξανά χρώμα, σφρίγος και –κυριολεκτικά– ένα νέο πάτημα. Οι Βεροιώτες φίλοι του στίβου έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν, μιας και το αγαπημένο τους γήπεδο απέκτησε ξανά όψη σύγχρονης αθλητικής εγκατάστασης.

Ήδη έγιναν και οι πρώτοι αγώνες μικρού βεληνεκούς, κυρίως για δοκιμές του νέου ταρτάν, με τους αθλητές να παραδέχονται ότι «επιτέλους, μπορούμε να τρέξουμε χωρίς να φοβόμαστε ότι θα σκοντάψουμε σε σκισμένο τμήμα τάπητα, ρίζα ή πέτρα!». Όπως λένε οι παλαιότεροι, είχαν να δουν τέτοια εικόνα… από τότε που στην τηλεόραση παιζόταν ο “Ντάλας”!

Για να το βάλουμε στη σωστή του διάσταση!!!Οι τελευταίοι επίσημοι αγώνες στίβου στο στάδιο έγιναν κάπου γύρω στο 1980. Από τότε, ο “Δ. Βικέλας” είχε σχεδόν ξεχάσει την αποστολή του. Ο χώρος που κάποτε αντηχούσε από εκκινήσεις, σφυρίγματα και χειροκροτήματα, έμοιαζε τα τελευταία χρόνια περισσότερο με... αποθήκη αναμνήσεων.

Κι όμως, οι προπονητές και οι αθλητές δεν τα παράτησαν ποτέ. Συνέχισαν να παλεύουν, να προπονούνται, να κρατούν τον στίβο ζωντανό, έστω και με τα μέσα που διέθεταν. Ο νέος τάπητας, λοιπόν, δεν είναι απλώς ένα έργο υποδομής.Είναι ένα σήμα ελπίδας πως η Βέροια μπορεί να ξαναδεί τα στάδιά της γεμάτα νέους, προσπάθεια και χαμόγελα.

Φυσικά, δεν μπορούμε να πούμε ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Το στάδιο παραμένει χωρίς κερκίδα, χωρίς τουαλέτες, χωρίς αποδυτήρια, όπως ακριβώς ήταν από τότε που χτίστηκε, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Οι φίλαθλοι κάθονται όπου βρουν, όρθιοι πίσω από τα κάγκελα ή σε ότι άλλο μπορούν να αυτοσχεδιάσουν, ενώ οι αθλητές αλλάζουν με τον πατροπαράδοτο τρόπο. «Όπου βρεις ίσκιο και δεν σε βλέπει ο κόσμος».

Αλλά ας μην είμαστε γκρινιάρηδες. Η τοποθέτηση του νέου ταρτάν είναι ένα πρώτο μεγάλο βήμα, κι ίσως το πιο δύσκολο. Τώρα που το στάδιο απέκτησε “παπούτσια”, μένει να του πάρουμε και… ρούχα. Λίγο στέγαστρο, μερικά αποδυτήρια, ίσως κι έναν χώρο για τους θεατές που κουράστηκαν να κάθονται στις …τσάντες τους.

Αν συνεχιστεί ο ρυθμός αυτός, δεν αποκλείεται μέχρι το 2080 να έχουμε και… σκεπαστή!

Όπως και να ’χει, το νέο πρόσωπο του ΔΑΚ «Δ. Βικέλας» δείχνει πως η πόλη μπορεί να προχωρήσει μπροστά, αρκεί να το πιστέψει. Γιατί το στάδιο δεν είναι απλώς ένας χώρος με ταρτάν. Είναι χώρος συνάντησης, προσπάθειας και ελπίδας. Και η νεολαία της ευρύτερης περιοχής της Βέροιας το έχει μεγάλη ανάγκη!!!

Και αν κάτι απέδειξε η ιστορία του, είναι ότι η Βέροια, ακόμη κι όταν καθυστερεί, δεν τα παρατά ποτέ. Έρχεται λίγο αργά, αλλά έρχεται με στιλ… και με καινούριες σόλες!

Το «Κοκτέιλ» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κερκίδα» της Δευτέρας