Το ποδόσφαιρο της Ημαθίας παλεύει να ξαναβρεί τον παλμό του

Από την άλλη πλευρά, η Αλεξάνδρεια, αν και «νεογέννητη» ομάδα που συγκροτήθηκε σχεδόν την τελευταία στιγμή, με νέα διοίκηση και πολλούς νέους παίκτες στο ρόστερ της, αρχίζει να βρίσκει ρυθμό και να παρουσιάζει ανταγωνιστικό πρόσωπο.

Η πορεία και των δύο συλλόγων δημιουργεί αισιοδοξία για το ποδόσφαιρο της περιοχής σε επίπεδο Γ΄ Εθνικής.

Αντίθετα το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Ημαθία βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Από τις 50 και πλέον ομάδες πριν δύο δεκαετίες, φτάσαμε φέτος να έχουμε μόλις 30 ενεργές σε όλες τις κατηγορίες. Η μείωση είναι διαρκής και αποκαρδιωτική. Η απουσία υποδομών, η έλλειψη κινήτρων και η αδιαφορία των τοπικών φορέων οδήγησαν στο σημερινό τέλμα. Οι παλιές ποδοσφαιρομάνες ομάδες αδρανούν, τα γήπεδα αδειάζουν και οι νέοι στρέφονται αλλού. Αν δεν υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια από δήμους, ΕΠΣ και συλλόγους, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της περιοχής κινδυνεύει να σβήσει οριστικά.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η Ημαθία ζούσε μεγάλες στιγμές: Βέροια στην Α΄ Εθνική, Νάουσα και ΑΕΠ Βέροιας σε Β΄ και Γ΄, γεμάτα γήπεδα, πάθος και τοπική περηφάνια. Τριάντα χρόνια μετά, η εικόνα είναι ζοφερή. Μόλις ένας όμιλος σε κάθε κατηγορία, με ελάχιστες ομάδες και περιορισμένο ενδιαφέρον. Η σύγκριση δείχνει πόσο βαθιά έχει πληγεί το ποδόσφαιρο της περιοχής, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και κοινωνικά. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ήταν κάποτε συνδετικός κρίκος στις τοπικές κοινωνίες. Σήμερα, χάνεται σιωπηλά. Ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδούμε το ποδόσφαιρο όχι απλώς ως παιχνίδι, αλλά ως πολιτισμό.

Αν θέλουμε να ξαναδούμε το ποδόσφαιρο της Ημαθίας να ανθίζει, πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση: τα παιδιά. Οι ακαδημίες είναι το μέλλον, αλλά χρειάζονται στήριξη, προπονητές, υποδομές και κυρίως όραμα. Δεν αρκεί να περιμένουμε να «ξυπνήσουν» οι παλιές ομάδες.Πρέπει να δημιουργήσουμε νέες γενιές ποδοσφαιριστών που θα αγαπήσουν τη φανέλα του τόπου τους. Αν κάθε κοινότητα, μικρή ή μεγάλη, επενδύσει σε ένα γήπεδο, έναν προπονητή και λίγη οργάνωση, το τοπικό ποδόσφαιρο μπορεί να ξαναγεννηθεί. Η Ημαθία έχει παράδοση. Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι πίστη και συλλογική προσπάθεια.

Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για το ποδόσφαιρο της Ημαθίας, ο ρόλος της ΕΠΣ είναι καθοριστικός. Δεν αρκεί να διοργανώνει απλώς τα πρωταθλήματα. Χρειάζεται να σταθεί πραγματικά δίπλα στα σωματεία που παλεύουν να επιβιώσουν. Οι ομάδες της περιοχής αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, γήπεδα σε καλύτερη κατάσταση, μικρό ενδιαφέρον από τον κόσμο και ανυπαρξία κινήτρων για νέους ποδοσφαιριστές.

Η ΕΠΣ πρέπει να σχεδιάσει προγράμματα στήριξης, να αναζητήσει συνεργασίες με δήμους και επιχειρήσεις, να οργανώσει επιμορφώσεις για παράγοντες και προπονητές, και να ενισχύσει τις ακαδημίες. Αν δεν υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός και ενεργή παρουσία, η καθοδική πορεία θα συνεχιστεί.

Η ΕΠΣ Ημαθίας δεν μπορεί να είναι απλός θεατής. Πρέπει να γίνει ο βασικός μοχλός αναγέννησης του τοπικού ποδοσφαίρου.

Μέχρι και την 6η αγωνιστική του πρωταθλήματος (το αποτέλεσμα της 7ης δεν ήταν γνωστό την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), η «Βασίλισσα του Βορρά» δείχνει να στέκεται στο ύψος του ονόματός της. Η Βέροια παραμένει αήττητη, δεν έχει δεχθεί γκολ και, παρά τις αλλαγές στον πάγκο —τρεις διαφορετικοί προπονητές έχουν καθίσει ήδη στη θέση του «καπετάνιου»— καταφέρνει να διατηρεί σταθερότητα και αποτελεσματικότητα.

Ένα σύνολο με χαρακτήρα, που δείχνει ότι διαθέτει ποιότητα και νοοτροπία νικητή, ακόμη κι αν οι εξωτερικές συνθήκες δεν είναι πάντα ιδανικές. Το στοίχημα, πλέον, είναι η διάρκεια.

Φέτος η Βέροια δεν παίζει απλώς για τη νίκη ή για την άνοδο. Παίζει για να γεμίζουν οι κερκίδες και να ακούγονται φωνές που κάνουν την πόλη να …σείεται! Κάθε γκολ γίνεται γιορτή, κάθε νίκη είναι δικαιολογία για πανηγύρι, και ακόμα και η ήττα μοιάζει πιο… γλυκιά όταν βλέπεις τον κόσμο να στηρίζει ασταμάτητα.

Η ομάδα, μάς δείχνει ότι με καρδιά και ψυχή μπορεί να κερδίσει περισσότερα από βαθμούς. Κερδίζει τον κόσμο της και φέρνει ξανά ζωντάνια στα ποδοσφαιρικά στέκια. Αν συνεχίσουν έτσι, δεν θα χρειάζονται μόνο τα …τρία σημεία στο γήπεδο, αλλά και τα χειροκροτήματα όλης της Βέροιας!

Η Αλεξάνδρεια, από την άλλη, μπορεί να στήθηκε στο… παρά πέντε, αλλά σιγά σιγά βρίσκει τα πατήματά της. Και καλά κάνει! Με τόσα νέα πρόσωπα, λες και κάθε αγωνιστική κάνουν… γνωριμίες μέσα στο γήπεδο, όμως δείχνουν ότι έχουν όρεξη και πάθος. Αν συνεχίσουν έτσι τα παιδιά, η ομάδα θα ανέβει σκαλοπάτι-σκαλοπάτι και ποιος ξέρει, μπορεί να μας εκπλήξει ευχάριστα στο τέλος!

Μπορεί ο νεοφώτιστος Φέρωνας να βρίσκεται στην τελευταία θέση της Handball Premier1 με μόλις έναν βαθμό μετά την 7η αγωνιστική, όμως η ομάδα δείχνει σημάδια βελτίωσης.

Οι εμφανίσεις του νεανικού ρόστερ στα περισσότερα παιχνίδια ήταν μαχητικές, με σταθερή βελτίωση και διάθεση να σταθεί απέναντι σε πιο έμπειρους αντιπάλους και συλλόγους με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ.

Η ομάδα «μαθαίνει» τη μεγάλη κατηγορία και οι προσπάθειες στις προπονήσεις φαίνεται πως θα αποδώσουν καρπούς.

Η πρώτη νίκη είναι θέμα χρόνου και, όταν έρθει, μπορεί να αποτελέσει το σημείο καμπής για να δώσει ώθηση στον Φέρωνα στη συνέχεια του πρωταθλήματος. Οι φίλαθλοι μπορούν να κρατούν την αισιοδοξία τους: η ομάδα δείχνει έτοιμη να αλλάξει σελίδα.

Το «Κοκτέιλ» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Κερκίδα» της Δευτέρας