Αποχώρησε από τα διοικητικά του ΦΙΛΙΠΠΟΥ ο Στέργιος Παπαδημητρίου!

Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:

"Σήμερα είναι μια από τις πιο δύσκολες ημέρες της ζωής μου και αυτό γιατί βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση, αλλά με ανακούφιση, να ανακοινώσω ότι ο κύκλος μου στα διοικητικά του Φιλίππου ολοκληρώνεται. Και ολοκληρώνεται γιατί οι τελευταίες συγκυρίες και οι αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στην ζωή μου, οι αυξημένες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, που παρουσιάζονται στο επόμενο διάστημα, θα περιορίσουν τον ελεύθερο προσωπικό μου χρόνο.

Ο Σύλλογος αποτελεί δημιούργημα σκληρής δουλειας και πολλών ανθρώπων, που όταν ανέλαβα, μπορεί να τον βρήκα στη δυσκολότερη καμπή της ιστορίας του , αλλά τον αγάπησα και τον αγαπώ και θα το αγαπώ για πάντα. Προσωπικά ως αθλητή μου έδωσε τα μέγιστα.

Από την πρώτη ημέρα που ανέλαβα, υποσχέθηκα στους παίκτες ότι θα παλέψουμε με όλες τις δυνάμεις μας για την αξιοπρέπεια την αγωνιστική και την ηθική του τμήματος και στόχος μας ήταν η παραμονή του Συλλόγου στην κατηγορία. Η ομάδα συμμετείχε σε όλα τα εντός και εκτός παιχνίδια , ήταν ανταγωνιστική και με χρέη προπονητή τον κ.Γραμματικόπουλο, ψυχίατρος στο επάγγελμα, ο οποίος ανέλαβε την "ηλεκτρική καρέκλα", σύμφωνα με κάποιους. Εξασφαλίσαμε όλα τα λειτουργικά της έξοδα και την ασφαλή μεταφορά των παικτών.

Ο στόχος έστω και λόγω κορονοϊού εκπληρώθηκε. Ο σχεδιασμός της επόμενης ημέρας ξεκίνησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Η αναδιάρθρωση του πρωταθλήματος βοήθησε το οικονομικό σκέλος.

Από την άλλη μεριά όμως νιώθω πολύ πίεση και φόρτιση κι επειδή δε μου αρέσουν τα ημίμετρα, θεωρώ ότι αν παραμείνω, θα είμαι εγκλωβισμένος... Και το χάντμπολ είναι χαρά πάνω απ’ όλα.

Σε οτιδήποτε δραστηριοποιούμαι και ασχολούμαι, θέλω πάνω απ’ όλα να είμαι χαρούμενος, να το κάνω με άνεση και να μη νιώθω πίεση. Οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις είναι αυξημένες λόγω της υγειονομικής κρίσης.

Το έρεισμά μου ήταν πάντα τα παιδιά μου... Αυτά ήταν το κίνητρο μου ώστε ν’ ασχοληθώ με την διοίκηση του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλαδα. Πιέστηκα.

Βέβαια, κανείς δεν με υποχρέωσε να κάνω όλες αυτές τις δραστηριότητες, όμως είναι αυτός ο χαρακτήρας μου που όταν ασχολούμαι με κάτι θέλω να το προχωρώ και να το εκτελώ ταχέως και με πλήρη ευθύνη των πράξεών μου, χωρίς να δέχομαι παρεμβάσεις στις επιλογές μου. Ετσι, δεν θέλω αυτό να το επαναλάβω, αλλά θέλω να απολαμβάνω τον καφέ μου και να έχω το χρόνο μου στην κερκίδα και να παρακολουθώ με ευχαρίστηση την προπόνηση ή τον αγώνα των παιδιών μου. Ολα αυτά είναι δύσκολα για μένα αλλά και αναγκαία.

Με προβληματίζει η επόμενη μέρα του Φιλίππου, ειδικά στην περίοδο της κρίσης, αλλά ευελπιστώ ότι υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να ασχοληθούν, και τελικά ο σύλλογος θα βρει τα χαντμπολικά βήματά του.

Όλα αυτά τα χρόνια είμαι εντελώς ακέραιος σε όλες τις πτυχές της ζωής μου. Αυτοί που θα συνεχίσουν και πρέπει να συνεχίσουν, κατά την άποψή μου είναι οι γονείς, να συσπειρωθούν, να μαζευτούν και να δουν την επόμενη μέρα, πρώτα των νεανικών τμημάτων και μετά την πρώτη ομάδα, που έχει αρκετά ταλέντα, αρκετούς ικανούς παίχτες, να μπορέσουν με μια συνεργασία παλαιότερων παικτών που θα επιθυμήσουν να παραμείνουν και θα συμφωνήσουν με την διοίκηση, να συνεχιστεί αυτό που έχουμε ξεκινήσει. Ισως όχι στο ίδιο επίπεδο, αλλά σε κοντινό.

Είναι αλήθεια ότι οι προσδοκίες ανέβηκαν πάρα πολύ. Φεύγω ικανοποιημένος και γεμάτος από εμπειρίες.. Δηλώνω παρών σε οποιαδήποτε μελλοντική κίνηση , κάτω από προϋποθέσεις. Καθαροί ρόλοι για αγαστή κοινωφελή εργασία.

Εις το επανιδείν..."