Κώστας Πουλασουχίδης: "Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τον Τριπόταμο"

Συγκεκριμένα αναφέρει:

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΤΑΜΟΥ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

Μια χρονιά δύσκολη, αλλά απόλυτα επιτυχημένη: Κύπελο, πρωτάθλημα, άνοδος στη Γ΄ Εθνική, αήττητο .. Κανείς φαντάζομαι μπορούσε να φανταστεί τη συνέχεια πέρυσι το καλοκαίρι. Όμως οι προσπάθεια των προπονητών και των παιχτών δικαίωσαν τις προθέσεις του Προέδρου, με το παραπάνω. Πολλοί βοήθησαν, λιγότερο ή περισσότερο, για να γίνει το θαύμα .. Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα .. Μια Κατηγορία άγνωστη, γήπεδο δεν υπάρχει, φίλαθλοι ελάχιστοι, άνθρωποι διατεθημένοι να συνδράμουν οικονομικά δεν φαίνονται, άρα το εγχείρημα δεν είναι απλά δύσκολο, είναι επικίνδυνο. Σίγουρα όμως υπάρχει διαθέσιμο δυναμικό ανεξάντλητο στην ποδοσφαιρομάνα Ημαθία, που περιμένει να αξιοποιηθεί και να αναδειχθεί. Πώς όμως;

1ο. Ο Πρόεδρος πρέπει άμεσα να δηλώσει ότι θα προστατεύσει το επίτευγμά του

2ο Ο Δήμος Βέροιας οφείλει άμεσα να εξασφαλίσει για το δεύτερο τη τάξει Σωματείο του κατάλληλο γήπεδο

3ο Ο επιχειρηματικός και όχι μόνο κόσμος να στηρίξει έμπρακτα την προσπάθεια της Διοίκησης

4ο Όσοι αναλάβουν να υλοποιήσουν την προσπάθεια να καταλάβουν ότι το πεδίο δεν ενδείκνυται για προσωπική επίδειξη και προβολή.

Οι εξελίξεις θα δείξουν ..

ΥΓ Συμμετείχα σ' αυτό το επίτευγμα, φοβούμενος ότι θα εξελιχθεί σε παταγώδη αποτυχία. Πολλές φορές, τρεις τουλάχιστον, σκέφθηκα να αποχωρήσω. Έμεινα από αγάπη για το ποδόσφαιρο και από πείσμα (ποντιακό). Ευχαριστώ τον Πρόεδρο, Γιώργο Τσαχουρίδη, που μου έκανε την τιμή. Ευχαριστώ τους προπονητές Τάσο Χουρσουζίδη, Διονύση Γρηγορόπουλο (τερματοφυλάκων) και Θανάση Αϊδαρίνη (γυμναστή), που δούλεψαν επαγγελματικά σε ερασιτεχνικές συνθήκες, Ευχαριστώ τους ποδοσφαιριστές που συνεργάστηκαν ιδανικά μαζί μου, ακόμη και αυτοί που εισηγήθηκα να τιμωρηθούν, που έκαναν υπομονή και πίστεψαν στις ικανότητές τους, ακόμη και στα δύσκολα. Ευχαριστώ τα μέλη της Διοίκησης, το Βασίλη Τσανασίδη, Γενικό Αρχηγό και το Γιώργο Ιωαννίδη, Γενικό Γραμματέα, όπως και το φροντιστή της ομάδας Δήμο Σαββίδη, που ήταν πάντα πρόθυμα -και συνήθως αφανώς- παρόντες. Ευχαριστώ τέλος και τη γυναίκα του Προέδρου, την πιο ένθερμη και συνεπή φίλαθλο της ομάδας, και όχι μόνο γιατί δεν του έκλεισε κάποια μέρα ή νύχτα την πόρτα του σπιτιού τους ...

Ο αγώνας συνεχίζεται ..