Εθνικές ομάδες, ταλέντο, εξωστρέφεια, παραγωγή και… αντιφάσεις!

Γράφει ο Γιώργος Τουτζάρης

Μια εθνική ομάδα που ξανακερδίζει το κοινό της και μια Κ21 έτοιμη για υπέρβαση, την ώρα που οι μικρότερες κατηγορίες αδυνατούν να στηρίξουν τη βάση του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Είναι γεγονός ότι μετά από μια δεκαετία η εθνική μας ομάδα διεκδίκησε με αισθητά μεγαλύτερες πιθανότητες την παρουσία της στη μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026, που θα γίνει στις ΗΠΑ το καλοκαίρι. Είναι γεγονός, επίσης, ότι η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και η ταυτόχρονη παρουσία εξαιρετικά ταλαντούχων νεαρών ποδοσφαιριστών, που έχει την τύχη να διαθέτει η εθνική μας ομάδα, δημιούργησαν τεράστιες προσδοκίες στους κόλπους των φιλάθλων και πίστη ότι τα καλύτερα έρχονται.

Δυστυχώς, όμως, τα αποτελέσματα στην διακοπή του Σεπτεμβρίου έφεραν ξανά  την γκρίνια και την τοξικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος έξω από την πόρτα της εθνικής μας ομάδας και τονίζω το έξω από την πόρτα γιατί το κλίμα μεταξύ των ποδοσφαιριστών και της τεχνικής ηγεσίας θεωρώ ότι είναι εξαιρετικό.

Η σημερινή εθνική μας ομάδα είναι πλούσια σε ταλέντο, σε εμπειρία αρκετών στελεχών της σε top πρωταθλήματα και σε νιάτα. Αυτό το τελευταίο κρατήστε το γιατί θα μιλάμε γι’ αυτά τα παιδιά για χρόνια, μιας και στο ρόστερ αυτής της ομάδας δεν υπάρχουν ακόμη ποδοσφαιριστές όπως ο Τζήμας ή ο Κωστούλας και οι δύο στην Μπράιτον στην Premier League. Μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά ναι έχουμε παίκτες που δεν είναι στην εθνική ανδρών αλλά αγωνίζονται στην Κ21 και θα μπορούσαν και παιδιά όπως ο Καρέτσας, ο Μουζακίτης και ο Κουλιεράκης να αγωνίζονται επίσης στη μικρή εθνική, η οποία σφύζει από ταλέντο και είναι πολύ κοντά στην συμμετοχή της στο Euro U21 που θα γίνει το καλοκαίρι του 2027.

Πώς φτάσαμε όμως σ’ αυτή την παραγωγή τόσο ποιοτικών νεαρών ποδοσφαιριστών που δημιουργούν τόσο μεγάλες προσδοκίες; Είναι προϊόν συστηματικής προσπάθειας μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα της ομοσπονδίας ή ευθύνονται για αυτό οι αναπτυξιακές ομάδες των ελληνικών συλλόγων;

Το κατόρθωμα της ομάδας Κ19 του Ολυμπιακού με την κατάκτηση του  youth του CL δημιούργησε θαυμασμό αλλά και πίστη ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να καταφέρει πολλά, αρκεί να γίνει συστηματική εκμετάλλευση του ταλέντου των μικρών σε ηλικία Ελλήνων προς όφελος των συλλόγων τους αλλά και της εθνικής μας. Η ομοσπονδία τον τελευταίο χρόνο προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλάνο συνολικής λειτουργίας όλων των εθνικών ομάδων κάτω από την εθνική ανδρών. Οι επιτελείς της ΕΠΟ έχουν δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο τμήμα scouting ψάχνοντας ανά τον κόσμο πιτσιρικάδες που έχουν ελληνικές ρίζες, με ιδιαίτερη θα έλεγα επιτυχία, αρκεί να αναφέρω ονόματα όπως του Καρέτσα της βελγικής Γκενκ, του Άλεν Νόα της Ίντερ Μαϊάμι, του Ράλλη της Γιαγκελόνια, παράλληλα με την αξιοποίηση των εγχώριων ταλέντων.

Όμως και στην Ελλάδα υπάρχει αρκετά μεγάλη παραγωγή ποδοσφαιριστών εκ των οποίων πολλοί φεύγουν από μικρή ηλικία στο εξωτερικό, είτε τους «αρπάζουν» οι μεγάλοι σύλλογοι της ελληνικής SL. Χωρίς φυσικά να θεωρώ ότι έχουμε φτάσει σε επίπεδο ποδοσφαιρικής ελίτ, η άνθηση του ελληνικού ποδοσφαίρου δείχνει έναν δρόμο, ο οποίος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα αλλά μας οδηγεί σταθερά προς τις επιτυχίες. Το μόνο παράδοξο σημείο στα δικά μου μάτια είναι ότι από τις τελευταίες κλήσεις των εθνικών ομάδων Ανδρών, Κ21, Κ19, Κ17, Κ15, ΜΟΝΟ τρεις ποδοσφαιριστές δεν ανήκουν σε ομάδες της ελληνικής SL1 ή σε ομάδες του εξωτερικού. Τι δείχνει αυτό;

Δείχνει ξεκάθαρα πόσο υστερούν οι ομάδες των χαμηλότερων κατηγοριών σε παραγωγή νέων ποδοσφαιριστών ή έστω όταν τους δημιουργήσουν δεν μπορούν να τους πείσουν να παραμείνουν εκεί, αφού υστερούν σε υποδομές και στη διαδικασία βελτίωσης τους. Ο χρόνος συμμετοχής των νεαρών ποδοσφαιριστών σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών είναι πολύ λίγος, οπότε αυτοί καταφεύγουν στις αναπτυξιακές ομάδες της SL1 ή στις ομάδες Β που συμμετέχουν στην SL2.

Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι μια χαρά βιτρίνα έχουμε και λάμπει, όμως η βάση του ελληνικού ποδοσφαίρου, η Γ’ Εθνική και η SL2, αδυνατούν να παίξουν το μεταβατικό στάδιο της προετοιμασίας του ποδοσφαιριστή της ακαδημίας σε έτοιμο ποδοσφαιριστή που μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο υψηλότερο επίπεδο. Πάλι καλά, λοιπόν, που έρχεται η ομοσπονδία να νομοθετήσει για να πάρουν υποχρεωτικά χρόνο συμμετοχής νεαροί ποδοσφαιριστές στο κύπελλο Ελλάδος για τις ομάδες της SL1 και στο πρωτάθλημα τους για τους συλλόγους της SL2 και της Γ’ Εθνικής κατηγορίας γιατί αλλιώς…