Ο Κώστας Κατσώνης σχολιάζει το ΑΕΛ Καλλονής - ΒΕΡΟΙΑ

Αναλυτικά τα όσα σημειώνει για την συγκεκριμένη αναμέτρηση:

Η κριτική και ο σχολιασμός του χθεσινού παιχνιδιού θα αρχίσει με μια σημαντική επισήμανση. Αφορα το ρόλο του προπονητή και του τεχνικού επιτελείου του στην ομάδα. Έχει ευθύνη για την σωματική και ψυχολογική προετοιμασία των παικτών, την επιλογή της καλύτερης στρατηγικής κάθε αγώνα, την ικανότητα να έχει όλους τους παίκτες ετοιμοπόλεμους αφενός και αφετέρου πρέπει να είναι πολύ καλός στο κοουτσάρισμα κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.

Στο ματς της Μυτιλήνης, ίσως για πρώτη φορά φέτος, ο Γεωργιάδης ήταν σε φόρμα. Στο τελευταίο ημίωρο άλλαξε την ομάδα, ρίσκαρε κάνοντας τρεις αλλαγές, έπαιξε φουλ επίθεση και σε συνδυασμό με την πολύ καλή φυσική κατάσταση σε σχέση με τον αντίπαλο, έφθασε στην νίκη έστω και στο τελευταίο λεπτό.

Στο αγωνιστικό κομμάτι και οι δυο ομάδες στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ κακές. Η κυκλοφορία μπάλας ήταν ανύπαρκτη, τα λάθη εκατέρωθεν πολλά και σχεδόν καμία επιθετική ενέργεια επικίνδυνη, με αποτέλεσμα η τηλεόραση να δείχνει περισσότερα πλάνα από τις ομορφιές της κερκίδας και από τα πλοία, παρά από τον αγώνα!

Η ΒΕΡΟΙΑ ξεκίνησε με 4-4-3, με τον Λόπεζ να ντεμπουτάρει κάτω από τα δοκάρια και να είναι σταθερός. Στην άμυνα έπαιξε η τετράδα Νάστος – Μαραγκός – Πούγγουρας – Γιαννούλης που κράτησαν καλά τις θέσεις τους με το κεντρικό δίδυμο για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική να είναι πολύ καλό, παρόλο που και οι δυο υστερούν σε ύψος δείχνουν ότι έχουν πολύ καλή χημεία.

Στο κέντρο είχαμε πάλι το σοβαρότερο πρόβλημα μέχρι το 60ο λεπτό. Βεργώνης - Σιόντης - Μαγιέφσκι με την συνδρομή του Νέτο ήταν κακοί, με αποτέλεσμα η ομάδα να είναι κομμένη στα δυο. Μετά από μια ώρα παιχνιδιού ο Βεργώνης ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και σε συνδυασμό με την πολύ καλή αλλαγή του Μερεμπασβίλι στην θέση του μετρίου Νέτο, δημιούργησε πολλά ρήγματα από τα αριστερά με ταυτόχρονη μετατόπιση του Αμπντούν στο κεντρικό άξονα και του Μαγιέφσκι στα δεξιά,

Αυτές οι πολύ καλές κινήσεις του Γεωργιάδη έφεραν αναστάτωση στην άμυνα της Καλλονής, άρχισε η ομάδα να ρολάρει και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ. Βοήθησε και η είσοδος στην συνέχεια του Καϊκούτ σαν καθαρόαιμο σέντερ φορ στην θέση του μετρίου Ναζλίδη, ο οποίος έπαιξε παντού αλλά όχι στην κορυφή της επίθεσης. Χάθηκαν καλές ευκαιρίες και φαινόταν πως ήταν θέμα χρόνου το γκολ, ώσπου πέρασε δεύτερο φορ ο Κόλα στην θέση του Σιόντη και στο τέλος η ΒΕΡΟΙΑ έπαιξε πολύ σωστά 4-4-2 με ρόμβους.

Η Καλλονή δεν μπορούσε πλέον να αντιδράσει και ήρθε το γκολ στο πιο γλυκό σημείο του αγώνα. Λίγο πριν την λήξη κερδίσαμε δίκαια και καθαρά πέναλτι και πήραμε το χρυσό τρίποντο!

Είχα τονίσει και άλλη φορά ότι η ΒΕΡΟΙΑ έχει πολύ καλό ρόστερ σε σχέση με άλλες ομάδες της κατηγορίας αλλά θα πρέπει να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού. Πρέπει να παίζει με ένα ανασταλτικό μέσο και δίπλα του ένα καλό τεχνίτη και οργανωτή πρώτον και δεύτερον να παίζει με καθαρόαιμο σέντερ φορ στην κορυφή της επίθεσης Καϊκούτ ή Κόλα, καθώς ο Ναζλίδης που παίζει τώρα είναι περιφερειακός επιθετικός.

Ήταν μια νίκη πολύ σημαντική από βαθμολογικής και ψυχολογικής άποψης, που θα φέρει ηρεμία και πίστη στην ομάδα. Τέλος θα πρέπει ο Γεωργιάδης να προσπαθήσει να πάρει περισσότερα από τους Αμπντούν και Μαγιέφσκι.