Ο Κώστας Κατσώνης σχολιάζει το Λεβαδειακός - ΒΕΡΟΙΑ

Αναλυτικά τα όσα σημειώνει για την συγκεκριμένη αναμέτρηση:

Η ΒΕΡΟΙΑ με την εμφάνισή της στη Λιβαδειά απέδειξε ότι η απόδοση της στο προηγούμενο ματς με τον Ολυμπιακό μόνο τυχαία δεν ήταν αλλά και ότι σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια δεν αγωνίζεται παθητικά διεκδικώντας τη νίκη.

Ήταν ο 11ος βαθμός σε 5 εκτός έδρας ματς, που για μια επαρχιακή ομάδα είναι εξαιρετική συγκομιδή. Αυτές οι εκτός έδρας επιτυχίες μας έδωσαν τους απαραίτητους βαθμούς για να έχουμε την βαθμολογική ασφάλεια, αν αναλογιστούμε ότι εντός έδρας στον πρώτο γύρο βάσει προγράμματος, όλα τα παιχνίδια ήταν και είναι με ισχυρούς αντιπάλους.

Στο χθεσινό παιχνίδι από πλευράς τακτικής και στρατηγικής, στο πρώτο ημίχρονο η ΒΕΡΟΙΑ ήταν εξαιρετική, κυριάρχησε στον χώρο του κέντρου και είχε κατοχή μπάλας 58% - 42% αναγκάζοντας την ομάδα του Κομπότη να παίξει παθητικά.

Χωρίς να κινδυνεύσει ιδιαίτερα δημιούργησε φάσεις για γκολ, το οποίο και πέτυχε με τον Μερεμπασβίλι.

Στο δεύτερο ημίχρονο συνειδητά και ορθά ο Γεωργιάδης τράβηξε την ομάδα πιο πίσω, έδωσε χώρο στον αντίπαλο και έπαιξε το παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Εκτιμώ ότι σωστά έπραξε, με την διαφορά ότι έπρεπε να γίνει νωρίτερα η αλλαγή του αργού και ακίνδυνους στις αντεπιθέσεις Ναζλίδη με τον ταχύτατο και ιδανικό στην κόντρα Γιουσούφ.

Ο Λεβαδειακός δημιούργησε κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις στην εστία του Λόπεζ και τελικά ισοφάρισε με αρκετή δόση τύχης. Συνέχισε να επιζητά και δεύτερο γκολ αλλά τις μεγάλες ευκαιρίες τις είχε η «Βασίλισσα», με τον αντίπαλο γκολκίπερ στα τελευταία λεπτά να κάνει σωτήριες αποκρούσεις σε δυο φάσεις και να χαρίζει στην ομάδα του τον βαθμό της ισοπαλίας.

Σε αυτό το σημείο θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Γεωργιάδη που με τις αλλαγές του έδειξε ότι δεν κυνηγούσε την ισοπαλία, αλλά ήθελε να πάρει τη νίκη.

Αγωνιστικά η ΒΕΡΟΙΑ παρατάχθηκε με σύστημα 4-3-3 με σχηματισμό στο κέντρο ανάποδο τρίγωνο, με τον Μαραγκό στη βάση και τους Άρτσε – Μαγιέφσκι στις κορυφές. Και οι τρεις του κέντρου ήταν εκπληκτικοί και οι καλύτεροι παίκτες της «Βασίλισσας» μαζί με τον επίσης εκπληκτικό Γιαννούλη.

Ατομικά, ο Λόπεζ ήταν για ένα ακόμη ματς πολύ σταθερός, χωρίς ευθύνη στο γκολ. Η τετράδα της άμυνας ήταν σταθερή με πολύ καλές αλληλοκαλύψεις και κορυφαίος παίκτες τους Εντζεγκέλε – Γιαννουλη.

Το κέντρο πολύ κινητικό με πολύ καλές επινοήσεις και τον Μαγιέφσκι να ξεχωρίζει, δείχνοντας ότι βρίσκει τον καλό εαυτό του, ενώ στην επίθεση τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά αφού κανένας από τους πέντε επιθετικούς που χρησιμοποιήθηκαν δεν είχε καλή απόδοση.

Συμπερασματικά, η ομάδα δείχνει να είναι σε καλή κατάσταση και ο Γεωργιάδης φαίνεται να έχει μάθει καλύτερα τους παίκτες του.

Θα πρέπει στο διάστημα της διακοπής η ομάδα να γυμναστεί κατάλληλα ώστε να διατηρήσει την καλή φόρμα της και στα υπόλοιπα ματς μέχρι την λήξη του πρώτου γύρου, στα πολύ δύσκολα παιχνίδια που έρχονται, να πάρει 4-5 βαθμούς που νομίζω θα της δώσουν την ηρεμία να είναι πιο άνετη και χωρίς άγχος στον δεύτερο γύρο, όπου το πρόγραμμα των αγώνων είναι πιο βατό.